.

درس خارج فقه آیت الله حسینی قزوینی (دام عزه) – سال بیست و یکم

 (جلسه چهل و چهارم  04  10  1403)

موضوع:  جنایات جنگی ابوبکر و عمر در دوران خلافت خود

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِه‏ مُحَمَّد وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم‏ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيم‏، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَبِهِ نَسْتَعين وَهُوَ خَيرُ نَاصِرٍ وَ مُعِينْ الْحَمْدُلِلَّه ‏وَ الصَّلَاةِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَعلَیٰ آلِهِ آل الله لَا سِيَّمَا علَیٰ مَوْلانَا بَقِيَّةَ اللَّه‏ وَ الّلعنُ الدّائمُ‏ علَیٰ أَعْدائِهِمْ أعداءَ الله إلىٰ يَوم لِقَاءَ اللّه‏ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّه. وَ أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالْعِباد حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكيل‏ نِعْمَ الْمَوْلى‏ وَ نِعْمَ النَّصير

پرسش:

استاد! چرا واژه «یا حجة الله» در دعای توسل در مورد حضرت زهرا (سلام الله علیها) ذکر نشده است؟

پاسخ:

دعای توسل سند آن چنانی ندارد، چه دعای توسل مشهوره و معروفه اش و چه غیر آن. اگر واژه حجة الله ذکر نشده از باب این است که ائمه (علیهم السلام) به عنوان حجج الله مطرح هستند اما حضرت فاطمه زهرا حجة الله علی الائمه است.

«نَحْنُ حُجَةُ اللّه‏ عَلى خَلْقِهِ وَ فاطِمَةُ حُجَّةُ ‏اللّه‏ عَلیَنا»

تفسیر أطیب البیان؛ نویسنده: سید عبدالحسین طیب، ناشر: موسسه سبطین، ج 13، ص 236

«نحن حجّة اللّه على الخلق، و فاطمة حجّة علينا»

عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال (مستدرك سيدة النساء إلى الإمام الجواد)؛ بحرانى اصفهانى، عبد الله بن نور الله، محقق / مصحح: موحد ابطحى اصفهانى، محمد باقر، ناشر: مؤسسة الإمام المهدى عجّل الله تعالى فرجه الشريف - ج‏11-قسم-1-فاطمة (سلام الله علیها)، ص8

شاید به این خاطر باشد. طبق روایات خلقت نوری، رسول اکرم در مرتبه بالا قرار دارد، مرتبه پایین‌‌تر حضرت امیر المؤمنین، پایین‌تر از حضرت امیر المؤمنین مرتبه حضرت صدیقه طاهره است. بعد ائمه (علیهم السلام) از نور حضرت فاطمه (سلام الله علیها) خلق شده اند.

پرسش:

یک روایت از امام باقر (علیه السلام) است حضرت زهرا (سلام الله علیها) افضل علی جمیع الانبیا و جمیع الخلق است.

پاسخ:

در آن شکی نیست حضرت زهرا افضل از همه انبیاء است. احادیث خلقت نوری حدود سی و هشت تا روایت است از این سی و هشت تا روایت ده – دوازده تا روایت سندا صحیح است خدای عالم:

«إن الله خلقها من نور عظمته»

الصدوق، محمد بن علی (متوفای 381هـ)، علل الشرائع، ج1، ص180، تحقيق وتقديم : السيد محمد صادق بحر العلوم، ناشر : منشورات المكتبة الحيدرية ومطبعتها - النجف الأشرف، الطبع: 1385 - 1966 م

حضرت آدم اولین پیامبر است وقتی از بهشت بیرون می آید خدا را به (حضرات) رسول الله، امیر المؤمنین، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام قسم می دهد. روایاتش را اهل سنت نیز آورده اند. حتی ابن تیمیه نیز دارد البته ائمه علیهم السلام را نمی آورد فقط نبی مکرم را می آورد.

در این که حضرت صدیقه طاهره افضل انبیاء است اصلا شکی در آن نیست و جزء قطعیات است.

پرسش:

بحث خلقت نوری در حوزه خیلی مطرح نیست

پاسخ:

بحث خلقت نوری از آن بحث هایی است که معمولا در حوزه ها مطرح نیست در جلسات بزرگان نیز مطرح نیست. غیر از امام (رضوان الله تعالی علیه) ندیدم کسی بحث خلقت نوری اهل بیت علیهم السلام را به این تفصیلی مطرح کند. فقط اخیرا اقای مصباح یزدی (رضوان الله تعالی علیه) دو تا سخنرانی در رابطه با خلقت نوری اهل بیت علیهم السلام دارد.

قبلا نیز عرض کردم ائمه (علیهم السلام) یک خلقت نوری دارند و یک خلقت نورانی دارند.

«خَلَقَكُمُ اللَّهُ أَنْوَاراً فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِينَ»

این خلقت نوری است.

«حَتَّى مَنَّ عَلَيْنَا بِكُمْ فَجَعَلَكُمْ (فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ)»

من لا يحضره الفقيه؛ نویسنده: ابن بابويه، محمد بن على، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم مصحح: غفاری، علی اكبر، ج2، ص613

این خلقت نورانی شان است. در خلقت نورانی مثل ما است. حضرت امیر المؤمنین در آن حدیث نورانیت که در جلد 26 بحار الانوار اولین روایت است مطالب عمیقی مطرح فرموده اند. این شاید جامع ترین روایت در خلقت نوری اهل بیت علیهم السلام است روایتی به این جامعیت در رابطه با مقام اهل بیت علیهم السلام نداریم.

هرکسی هم روایت را نخوانده باشد به نظرمن از عمرش نتوانسته خوب استفاده کند روایت حدود هفت – هشت صفحه است حضرت امیر المؤمنین خیلی از مطالبی که در جاهای دیگر نتوانسته اند بفرمایند، در این روایت، مفصل بیان کرده اند که علامه مجلسی نیز در جلد 26 بحار آن حدیث را آورده است.

آقای طاهر زاده یک شرح خیلی خوبی بر این حدیث خلقت نوری زده است. واقعا دستش درد نکند. دارد که حضرت سلمان و ابوذر خدمت حضرت امیر (سلام الله علیه) می آیند.

«نَسْأَلُكَ عَنْ مَعْرِفَتِكَ بِالنُّورَانِيَّةِ»

حضرت می فرماید:

 «إِنَّ ذَلِكَ الواجب [وَاجِبٌ‏] عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ»

معرفت بالنورانیه بر هر مؤمن و مؤمنه واجب است.

بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج26، ص1

جالب است وقتی کمیل از حضرت امیر سوال می کند حقیقت چیست؟

 

«...أنّه بعد ما سئل عنه عليه السّلام عن الحقيقة وأجاب عليه السّلام بقوله: مالك و الحقيقة»

نام كتاب: منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة( خوئى)؛ نويسنده: هاشمى خويى، ميرزا حبيب الله / حسن زاده آملىٍ، حسن و كمرهاى، محمد باقر (تاريخ وفات مؤلف: 1324 ق‏)، محقق / مصحح: ميانجى، ابراهيم‏، ناشر: مكتبة الإسلامية، تهران‏: 1400 ق، ج2، ص305

حضرت در جواب او می فرمایند: تو را به حقیقت چه کار؟! بعد که اصرار می کند حضرت یک سری مطالبی را مطرح می کند اما در این جا وقتی می آیند سوال می کنند حضرت خیلی از سلمان و ابوذر تجلیل می کند و می فرماید:

«مَرْحَباً بِكُمَا مِنْ وَلِيَّيْنِ مُتَعَاهِدَيْنِ لِدِينِهِ»

بعد حضرت مباحثی را مطرح می کند و می فرماید:

«مَعْرِفَتِي بِالنُّورَانِيَّةِ مَعْرِفَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل ‏وَ مَعْرِفَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَعْرِفَتِي بِالنُّورَانِيَّة ... َ

فَمَنْ أَقَامَ وَلَايَتِي فَقَدْ أَقَامَ الصَّلَاةَ وَ إِقَامَةُ وَلَايَتِي صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا يَحْتَمِلُهُ إِلَّا مَلَكٌ مُقَرَّبٌ أَوْ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ أَوْ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَان‏»

بعد می فرماید:

«لَا تَجْعَلُونَا أَرْبَاباً وَ قُولُوا فِي فَضْلِنَا مَا شِئْتُمْ فَإِنَّكُمْ لَا تَبْلُغُونَ كُنْهَ مَا فِينَا وَ لَا نِهَايَتَهُ»

همچنین:

«وَ الصَّلَاةُ إِقَامَةُ وَلَايَتِي فَمِنْهَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى وَ إِنَّها لَكَبِيرَةٌ وَ لَمْ يَقُلْ وَ إِنَّهُمَا لَكَبِيرَةٌ لِأَنَّ الْوَلَايَةَ كَبِيرَةٌ حَمْلُهَا إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ وَ الْخَاشِعُونَ هُمُ الشِّيعَةُ الْمُسْتَبْصِرُون‏»

خداوند می فرماید:

(وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ)

از صبر و نماز ياري جوئيد؛ (و با استقامت و مهار هوسهاي دروني و توجه به پروردگار ، نيرو بگيريد؛) و اين کار، جز براي خاشعان، گران است.

سوره بقره (2): آیه 45

حضرت می فرماید چرا خدا در اینجا انهما (صبر و صلاة) نفرمود؟

«ولم يقل: إِنَّهُمَا لَكَبِيرَةٌ لِأَنَّ الْوَلَايَةَ كَبِيرَةٌ حَمْلُهَا إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ ... وَ مَنْ لَمْ يُقِرَّ بِوَلَايَتِي لَمْ يَنْفَعْهُ الْإِقْرَارُ بِنُبُوَّةِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه واله وسلم)»

روایت خیلی مفصل است تا آنجایی که می فرماید روح القدس همیشه با ما است.

« يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلى‏ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ هُوَ رُوحُ اللَّهِ لَا يُعْطِيهِ وَ لَا يُلْقِي هَذَا الرُّوحَ إِلَّا عَلَى مَلَكٍ مُقَرَّبٍ أَوْ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ وَصِيٍّ مُنْتَجَبٍ فَمَنْ أَعْطَاهُ اللَّهُ هَذَا الرُّوحَ فَقَدْ أَبَانَهُ مِنَ النَّاسِ وَ فَوَّضَ إِلَيْهِ الْقُدْرَةَ وَ أَحْيَا الْمَوْتَى وَ عَلِمَ بِمَا كَانَ وَ مَا يَكُونُ وَ سَارَ مِنَ الْمَشْرِقِ إِلَى الْمَغْرِبِ وَ مِنَ الْمَغْرِبِ إِلَى الْمَشْرِقِ فِي لَحْظَةِ عَيْنٍ وَ عَلِمَ مَا فِي الضَّمَائِرِ وَ الْقُلُوبِ وَ عَلِمَ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْض‏»

تا جایی که می فرماید:

«إِنِّي أُعْطِيتُ عِلْمَ الْمَنَايَا وَ الْبَلَايَا وَ فَصْلَ الْخِطَابِ وَ اسْتُودِعْتُ عِلْمَ الْقُرْآنِ وَ مَا هُوَ كَائِنٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ مُحَمَّدٌ ص أَقَامَ الْحُجَّةَ حُجَّةً لِلنَّاسِ وَ صِرْتُ أَنَا حُجَّةَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ اللَّهُ لِي مَا لَمْ يَجْعَلْ لِأَحَدٍ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ لَا لِنَبِيٍّ مُرْسَلٍ وَ لَا لِمَلَكٍ مُقَرَّب‏»

بعد می فرماید:

«يَا سَلْمَانُ وَ يَا جُنْدَبُ قَالا لَبَّيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ (علیه السلام) أَنَا الَّذِي حَمَلْتُ نُوحاً فِي السَّفِينَةِ بِأَمْرِ رَبِّي وَ أَنَا الَّذِي أَخْرَجْتُ يُونُسَ مِنْ بَطْنِ الْحُوتِ بِإِذْنِ رَبِّي وَ أَنَا الَّذِي جَاوَزْتُ بِمُوسَى بْنِ عِمْرَانَ الْبَحْرَ بِأَمْرِ رَبِّي وَ أَنَا الَّذِي أَخْرَجْتُ إِبْرَاهِيمَ مِنَ النَّارِ بِإِذْنِ رَبِّي وَ أَنَا الَّذِي أَجْرَيْتُ أَنْهَارَهَا وَ فَجَّرْتُ عُيُونَهَا وَ غَرَسْتُ أَشْجَارَهَا بِإِذْنِ رَبِّي وَ أَنَا عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ وَ أَنَا الْمُنَادِي مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ قَدْ سَمِعَهُ الثَّقَلَانِ الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ وَ فَهِمَهُ قَوْم‏»

تا جایی که حضرت می فرماید:

«وَ إِنَّمَا أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِيدِ اللَّهِ لَا تُسَمُّونَا أَرْبَاباً وَ قُولُوا فِي فَضْلِنَا مَا شِئْتُمْ فَإِنَّكُمْ لَنْ تَبْلُغُوا مِنْ فَضْلِنَا كُنْهَ مَا جَعَلَهُ اللَّهُ لَنَا وَ لَا مِعْشَارَ الْعُشْر»

ده درصد آن مقامات را هم شما درک نمی توانید بکنید.

«لِأَنَّا آيَاتُ اللَّهِ وَ دَلَائِلُهُ وَ حُجَجُ اللَّهِ وَ خُلَفَاؤُهُ وَ أُمَنَاؤُهُ وَ أَئِمَّتُهُ وَ وَجْهُ اللَّهِ وَ عَيْنُ اللَّهِ وَ لِسَانُ اللَّهِ بِنَا يُعَذِّبُ اللَّهُ عِبَادَهُ وَ بِنَا يُثِيبُ وَ مِنْ بَيْنِ خَلْقِهِ طَهَّرَنَا وَ اخْتَارَنَا وَ اصْطَفَانَا وَ لَوْ قَالَ قَائِلٌ لِمَ وَ كَيْفَ وَ فِيمَ لَكَفَرَ وَ أَشْرَكَ لِأَنَّهُ لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَ هُمْ يُسْأَلُون‏»

تا آن جایی که می فرماید:

«أَنَا أُحْيِي وَ أُمِيتُ بِإِذْنِ رَبِّي وَ أَنَا أُنَبِّئُكُمْ بِمَا تَأْكُلُونَ وَ مَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ بِإِذْنِ رَبِّي وَ أَنَا عَالِمٌ بِضَمَائِرِ قُلُوبِكُمْ وَ الْأَئِمَّةُ مِنْ أَوْلَادِي (علیه السلام) يَعْلَمُونَ وَ يَفْعَلُونَ هَذَا إِذَا أَحَبُّوا وَ أَرَادُوا لِأَنَّا كُلَّنَا وَاحِدٌ أَوَّلُنَا مُحَمَّدٌ وَ آخِرُنَا مُحَمَّدٌ وَ أَوْسَطُنَا مُحَمَّدٌ وَ كُلُّنَا مُحَمَّد»

بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج26، ص1 تا 6

یک مقدار روی سندش شک داشتم از کانال دیگر برای بنده قطع حاصل شد که از حضرت صادر شده است. همان طور که قرآن برای ما قطعی است در مورد این روایت هم برای من قطع حاصل شد که کلام حضرت امیر المؤمنین (سلام الله علیه) است.

پرسش:

استاد! صلاة و صبر یکی شده است؟

پاسخ:

نه، صبر حضرت رسول الله است و صلاة حضرت امیر المؤمنین است «فَمَنْ أَقَامَ وَلَايَتِي فَقَدْ أَقَامَ الصَّلَاة».

(اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ)، «أنا صراط المستقیم» متأسفانه ما روی امام شناسی مشکل داریم. خدا حفظ کند آیت الله العظمی وحید خراسانی را که می گویند عمری در حوزه بودیم نه خدا را شناختیم نه امام زمان را شناختیم. حتی خودمان را هم نشناختیم!

آغاز بحث...

بحث در رابطه با شبهات آقای احمد الکاتب است. ایشان ولایت فقیه را زیر سوال می برد می گوید اصلاً در قرون اول اسلام، بحث ولایت فقیه نبود بلکه در قرن چهارم، توسط شیخ مفید بحث مهدویت تأسیس شد بعد از مهدویت ولایت فقیه تأسیس شد.

 بعد که به مهدویت می رسد می گوید مهدویت دنباله بحث امامت است، امامتی نداریم اصلاً حضرت امیر المؤمنین (سلام الله علیه) معتقد به امامت خودش نیست! بلکه خودش را مثل دیگران می داند. چهار، پنج دلیل آورده است.

یکی از این ها خطبه 92 نهج البلاغه است وهابی ها خیلی روی این خطبه مانور می دهند که حضرت امیر اگر واقعاً خلیفه منصوب بود نباید مردم را رد می کرد و می فرمود:

 «دَعُونِي وَ الْتَمِسُوا غَيْرِي فَإِنَّا مُسْتَقْبِلُونَ أَمْراً لَهُ وُجُوهٌ وَ أَلْوَانٌ لَا تَقُومُ لَهُ الْقُلُوبُ وَ لَا تَثْبُتُ عَلَيْهِ الْعُقُولُ وَ إِنَّ الْآفَاقَ قَدْ أَغَامَتْ وَ الْمَحَجَّةَ قَدْ تَنَكَّرَتْ. وَ اعْلَمُوا أَنِّي إِنْ أَجَبْتُكُمْ رَكِبْتُ بِكُمْ مَا أَعْلَمُ وَ لَمْ أُصْغِ إِلَى قَوْلِ الْقَائِلِ وَ عَتْبِ الْعَاتِبِ وَ إِنْ تَرَكْتُمُونِي فَأَنَا كَأَحَدِكُمْ وَ لَعَلِّي أَسْمَعُكُمْ وَ أَطْوَعُكُمْ لِمَنْ وَلَّيْتُمُوهُ أَمْرَكُمْ وَ أَنَا لَكُمْ وَزِيراً خَيْرٌ لَكُمْ مِنِّي أَمِيرا»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص136

«دَعُونِي وَ الْتَمِسُوا غَيْرِي‏» عرض کردیم در این جا خود حضرت چند تا نکته را بیان می کند

«فَإِنَّا مُسْتَقْبِلُونَ أَمْراً لَهُ وُجُوهٌ وَ أَلْوَانٌ» سیاست بازان و ریاست طلبان در آینده جامعه را با فتنه مواجه می کنند «وَ إِنَّ الْآفَاقَ قَدْ أَغَامَتْ وَ الْمَحَجَّةَ قَدْ تَنَكَّرَتْ.» به این جا رسیدیم، اساسی ترین فرمایش حضرت این دو جمله است که فرمودند: افق ها را ابرهای تیره، تار و سیاه گرفته روز روشن شب شده و راه ها و حجت های الهی همه مورد انکار قرار گرفته است.

 در این جا چند نکته خدمت بزرگواران عرض کردیم شاید این فرمایش حضرت اشاره است به آن اتفاقاتی که در زمان خلیفه اول و دوم افتاد خصوصا اینکه احادیث پیغمبر را آتش زدند. نقل حدیث از رسول الله را ممنوع کردند و گفتند: «فلا تحدثوا عن رسول الله شيئا»

«أن الصديق جمع الناس بعد وفاة نبيهم فقال إنكم تحدثون عن رسول الله صلى الله عليه وسلم أحاديث تختلفون فيها والناس بعدكم أشد اختلافا فلا تحدثوا عن رسول الله شيئا فمن سألكم فقولوا بيننا وبينكم كتاب الله فاستحلوا حلاله وحرموا حرامه»

تذكرة الحفاظ؛ اسم المؤلف: أبو عبد الله شمس الدين محمد الذهبي الوفاة: 748، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، ج 1، ص 2

بخش نامه کردند:

«من كان عنده شيء من ذلك فليمحه»

نزد هرکسی از احادیث پیغمبر چیزی است «فلیَمْحَه» همه را باید محو کنند!

العلم، اسم المؤلف: زهير بن حرب أبو خيثمة النسائي، دار النشر: المكتب الإسلامي- بيروت - 1403 - 1983، الطبعة: الثانية، تحقيق: محمد ناصر الدين الألباني؛ ج 1، ص 11، ح 26

تذکرة الحفاظ، جلد 1، صفحه 7 می گوید عمر:

«أن عمر حبس ثلاثة؛ بن مسعود وأبا الدرداء وأبا مسعود الأنصاري فقال قد أكثرتم الحديث عن رسول الله صلى الله عليه وسلم»!

 تذكرة الحفاظ؛ اسم المؤلف: أبو عبد الله شمس الدين محمد الذهبي الوفاة: 748، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، ج 1، ص7

به خاطر این که نقل حدیث می کردند، حبس شان کرد. خدمت آقایان عرض کردیم بزرگان شان دارند:

«كُلُّ سُنَنِ رسول اللَّهِ (صلى اللَّهُ عليه وسلم) قد غُيِّرَتْ حتى الصَّلَاةِ»

تمام سنت های پیغمبر دچار تغییر شد حتی نماز!

الأم؛ اسم المؤلف:  محمد بن إدريس الشافعي أبو عبد الله الوفاة: 204، دار النشر: دار المعرفة - بيروت - 1393، الطبعة: الثانية، ج1، ص235

عزیزان دقت کنند شاید این مطالب را جای دیگر نیابید. این ها محصول تلاش های ما در چهار دهه و سیصد، چهارصد مناظره ای که داشتیم، هست.

یکی از چیزهایی که وهابی ها و اهل سنت خیلی روی آن مانور می دهند این است که می گویند در زمان ابوبکر، عمر و عثمان فتوحاتی انجام شد اما چرا در زمان حضرت علی یک فتح انجام نشد و در زمان ائمه دیگر نیز چنین کاری انجام نشد؟ این بالاترین خدمتی بود که خلفای ثلاثه کردند.

پرسش:

یک چیز دیگر هم می گویند، می گویند حضرت علی ابن ابی طالب قتال با مسلمین کرد اما بقیه خلفا قتال با مشرکین کردند.

پاسخ:

بله این شبهه را نیز می کنند. اگر به فتوحات خلفا خوب نگاه کنیم جز مایه ننگ برای اسلام چیز دیگری نیست. غالب مستشرقین که در رابطه با اسلام کتاب نوشتند نود درصدشان معتقد هستند که اسلام توسط شمشیر منتشر و پخش شد نه با منطق.

 جنگ ذات العیون سال دوازده هجری است طبری دارد _این ها خیلی درد است _خالد ابن ولید آمد وقتی وارد عراق شدند می گوید تمام افراد را صف کردند شروع به تیر اندازی به چشم شان کردند هزار چشم در یک روز کور کردند.

«ففقىء ألف عين يومئذ فسميت تلك الوقعة ذات العيون»

به خاطر هزار چشمی که خالد و سپاهیانش در آورد به این جنگ، جنگ ذات العیون گفتند فریاد مردم بلند شد که چشم های مردم منطقه شهر أنبار نابود شد.

«و تصايح القوم ذهبت عيون أهل الأنبار»

تاريخ الطبري؛ اسم المؤلف: لأبي جعفر محمد بن جرير الطبري الوفاة: 310، دار النشر: دار الكتب العلمية – بيروت، ج2، ص323

آیا نبی مکرم چنین کاری کرده بود؟! انتظار دارید حضرت امیر المؤمنین و امام حسن نیز چنین کاری انجام بدهند؟! این در زمان خلیفه اول است. تاریخ طبری، جلد 2، صفحه 323 و کامل ابن أثیر، جلد 2، صفحه 246 همین روایت را نقل کرده اند

«فأصابوا ألف عين فسميت تلك الوقعة ذات العيون»

الكامل في التاريخ؛ اسم المؤلف: أبو الحسن علي بن أبي الكرم محمد بن محمد بن عبد الكريم الشيباني الوفاة: 630هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1415هـ، الطبعة: ط2، تحقيق: عبد الله القاضي، ج2، ص246

نَویری متوفای 733 صاحب کتاب نهایة الأرب فی فنون الأدب، جلد 19، صفحه 70

«فأصابوا ألف عين، فسميت هذه الواقعة ذات العيون»

نهاية الأرب في فنون الأدب؛ اسم المؤلف: شهاب الدين أحمد بن عبد الوهاب النويري الوفاة: 733هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان - 1424هـ - 2004م، الطبعة: الأولى، تحقيق: مفيد قمحية وجماعة، ج19، ص70

یعنی مسئله ای بود که نتوانستند مخفی کنند «فأصابوا ألف عين»

زمان ابوبکر به خاطر یک قسم، هفتاد هزار نفر را کشتند و جوی خون راه انداختند. یک سال و نیم اسرائیل دارد می کشد هنوز به پنجاه هزار نفر نرسیده است اما این ها در یک جنگ هفتاد هزار نفر را در مدت یکی، دو روز کشتند! قضیه اش چه بود و چه کار می کردند نمی دانیم؟

همه این مطالب از کتاب های خودشان نقل است. «العهدةُ علی الراوی» باید از آن ها سوال کنید آن ها باید دفاع کنند ما فقط می گوییم خودشان آوردند. تاریخ طبری معتبرترین کتاب تاریخی شان است.

 فرض بفرمایید یک دفعه در یک شهر سی، چهل هزار نیرو می ریزد بخواهند هزار تا چشم کور کنند عددی نیست. تاریخ طبری، جلد 2، صفحه 313

«فاقتتلوا قتالا شديدا»

تاريخ الطبري؛ اسم المؤلف: لأبي جعفر محمد بن جرير الطبري الوفاة: 310، دار النشر: دار الكتب العلمية – بيروت، ج2، ص313

تا آنجا که می گوید قسم خورده بودیم که جوی خون راه بیاندازیم هر چه آدم می کشتند می دیدند جوی خون راه نمی افتد. می گوید تا به جایی رسیدند

«و بلغت قتلاهم من أليس سبعين ألفا»

تاريخ الطبري؛ اسم المؤلف: لأبي جعفر محمد بن جرير الطبري الوفاة: 310، دار النشر: دار الكتب العلمية – بيروت، ج2، ص313

هفتاد هزار نفر را کشتند تا از خون این ها جویی راه افتاد.

این را طبری دارد، کامل إبن أثیر، جلد 2، صفحه 242؛ نهایت الارب، جلد 19، صفحه 68 دارد، البدایة و النهایة ابن کثیر شاگرد ابن تیمیه، جلد 9، صفحه 520 دارد. ابن خلدون هم از قافله عقب نمانده و او نیز آورده است.

 وقتی وارد ایران شدند

«وقتل من الفرس مقتلة عظيمة يبلغون ثلاثين ألفا سوى من غرق ومنعت المياه»

در یک روز سی هزار انسان کشتند غیر از آنهایی که غرق شدند و در اثر تشنگی از دنیا رفتند!

الكامل في التاريخ؛ اسم المؤلف: أبو الحسن علي بن أبي الكرم محمد بن محمد بن عبد الكريم الشيباني الوفاة: 630هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1415هـ، الطبعة: ط2، تحقيق: عبد الله القاضي، ج2، ص240

آن زمان جنگ تن به تن بود سی هزار نفر می آید با سی - چهل هزار نفر مواجه است یا سی هزار نفر یک دفعه بیست هزار نفر را می کشند.

وارد گرگان شدند قول داده بودند که اگر شما خلع سلاح بشوید ما یک نفر را نمی کشیم. بعد که آن ها خلع سلاح شدند، خالد بن ولید دستور داد همه مردم گرگان را از یک کنار، زن، مرد، کوچک، بزرگ، پیر و جوان کشتند یک نفر ماند گفت ما گفته بودیم یک نفر نمی کشیم!

می گوید وارد جرجان (گرگان) شدند «فقتلهم جميعا إلا رجلا واحدا»

«فسألوا الأمان فأعطاهم على ألا يقتل منهم رجلا واحدا ففتحوا الحصن فقتلهم جميعا إلا رجلا واحدا»

تمام مردم از کوچک و بزرگ کشتند غیر از یک نفر!

تاريخ الطبري؛ اسم المؤلف: لأبي جعفر محمد بن جرير الطبري الوفاة: 310، دار النشر: دار الكتب العلمية – بيروت، ج2، ص607

سی هزار نفر در یک روز کشته شدند غیر از آن هایی که غرق شدند و از بی آبی هلاک شدند فقط آدرس ها را می دهم. متن کامل ابن اثیر، جلد 2، صفحه 240 «وقتل من الفرس مقتلة عظيمة يبلغون ثلاثين ألفا سوى من غرق ومنعت المياه». نَویری، جلد 19، صفحه 67 مطلب را آورده است.

پرسش:

حاج آقا! این ها را طبری باید استبعاد می کرد در کتابش نمی آورد نه این که ما استبعاد کنیم!

پاسخ:

طبری مسئله ای نیست، ابن اثیر چه؟ طبری متوفای 310 است ابن اثیر متوفای 630 است یعنی ابن اثیر تمام آن مطالبی که احساس می کرده جامعه قبول ندارد حذف کرده. لذا در حقیقت کامل ابن اثیر یک تاریخ مهذب است اما با این حال این مطالب را آورده است.

یا نَویری از قهرمانان تاریخ اهل سنت است و تمام تلاش شان این است چیزی که در ذم صحابه و خلفاء باشد نقل نکنند.

قابلیت این که بتوانند مخفی کنند نبود اگر امکان پذیر بود این ها را مخفی کنند مخفی می کردند. ابن اثیر می گوید: در زمان خلیفه دوم در ایران

«فما كانت بين المسلمين والفرس وقعة أبقى رمة منها بقيت عظام القتلى دهرا طويلا وكانوا يحزرون القتلى مائة ألف»

الكامل في التاريخ؛ اسم المؤلف: أبو الحسن علي بن أبي الكرم محمد بن محمد بن عبد الكريم الشيباني الوفاة: 630هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1415هـ، الطبعة: ط2، تحقيق: عبد الله القاضي، ج2، ص290 و 291

می گوید یک صد هزار نفر در یک جنگ و یک شهر کشته شدند آدم نمی داند چطور تصور کند؟ تصورش هم سخت است.

پرسش:

استاد! با توجه به این نقل های تاریخی جواب جوان های خودمان را چطور بدهیم؟

پاسخ:

پیغمبر اکرم فتوحات نداشت حضرت امیر المؤمنین هم در فتوحات خلفا شرکت نکرد، صحابه ای که تابع امیر حضرت المؤمنین بودند نیز در فتوحات شرکت نکردند. این ها خواستند درست کنند که حضرت امام حسن و امام حسین در جنگ طبرستان بودند.

امام (رضوان الله تعالی علیه) در کتاب المکاسب بحث أراضی سواد می گوید: این که می گویند امام حسن و امام حسین در جنگ طبرستان بودند دروغ است.

طبری دو نقل متناقض آورده یک جا می گوید امام حسن و امام حسین در جنگهای خلفا نبودند یک جا با همان سند می گوید امام حسن و امام حسین در جنگهای خلفا نبودند! ما چیزی به نام فتوحات نداریم.

 مرحوم مطهری می گوید علل پیدایش خوارج همین فتوحات بود، خوارج رخنه ای در اسلام انجام دادند که رخنه ای مثل آن نبود. کتاب «خدمات متقابل اسلام و ایران» آقای مطهری را بخوانید.

ولی دسترسی هایی که امروز ما به مدارک داریم آقایان نداشتند، الان دنبال یک مدرکی می گردیم در عرض ده دقیقه، پانصد تا مدرک کامپیوتر به ما می دهد ولی ای کاش زمان علامه مجلسی، کامپیوتر بود بحار الأنوار به جای 100 جلد، پانصد جلد می شد.

پرسش:

آن ها مغزهای شان کامپیوتر بود

پاسخ:

هر چه بوده باشد. علامه امینی از این جا به هند می رود یک هفته راه می رود آن جا با چه سختی می گذراند در کتابخانه نان خشک با خودش می برد در کتابخانه را می بندند تا شبانه روز آن جا بماند و مشغول مطالعه بشود. مدام مطالعه می کند می نویسد الان کتاب جلوی تان می آید در عرض نیم ساعت دویست صفحه کپی پیست می کنید.

اگر همین دویست صفحه را بخواهید بنویسید بیست روز طول می کشد الان باید قدر نعمتی که خدای عالم در این عصر در اختیار ما قرار داده را بدانیم.

طبری می گوید در یکی از قسمت های ایران در یک روز سی هزار انسان کشتند در یکی از معرکه هایش ده هزار انسان بود تاریخ طبری، جلد 2، صفحه 422؛ کامل ابن اثیر، جلد 2، صفحه 330؛ مقدمه ابن خلدون، جلد 2، صفحه 535

پرسش:

تروریست های اصلی بودند

پرسش2:

یک روایت از امام رضا است حضرت نفی می کنند می گوید فتوحات کار اشتباهی است

پاسخ:

بله، در همدان خودمان می گوید به قدری آدم کشتند

«وقتل من القوم مقتلة عظيمة لا يحصون ولا تقصر ملحمتهم من الملاحم الكبار»

تاريخ الطبري؛ اسم المؤلف: لأبي جعفر محمد بن جرير الطبري الوفاة: 310، دار النشر: دار الكتب العلمية – بيروت، ج2، ص536

تعداد کشته ها «لا یُحصون» قابل شمارش نبود! زخمی ها بسیار زیاد بودند. خیلی عجیب است. تاریخ طبری، جلد 2، صفحه 536 یا وارد یک شهر شدند گفتند پول بدهید تا از شهرتان بیرون برویم پول گرفتند از شهر بیرون رفتند. جنگ گرگان در تاریخ طبری، جلد 2، صفحه 607

پرسش:

وارد قزوین نشدند؟

پاسخ:

نه، می گوید در قزوین حاکمش بالای منبر رفت این را معجم البلدان دارد از مردم خواست به حضرت امیر المؤمنین جسارت کنند مردم جسارت نکردند تهدید کرد مردم جسارت نکردند باز تهدید کرد خودش بالای منبر شروع کرد به حضرت امیر المؤمنین جسارت کردن. مردم ریختند بالای منبر او را تکه تکه کردند و جنازه اش را جلوی سگ ها انداختند. در قزوین تا قرن چهار و پنج تشیع نرفته بود.

 کتاب مسند الرضا (سلام الله علیه) برای داود ابن سلیمان قزوینی متوفای 203 است به نظر من از جعلیات است می گوید امام رضا به قزوین آمده بود در خانه ما مخفی شده بود در آن زمانی که مخفی بود روایاتی از امام رضا شنیدم آنها را ببه نام مسند الرضا جمع کرد دیدم یکی از بزرگواران حوزه مقدمه ای زد مقدمه اش را هر چه مطالعه کردم بیشتر خندیدم. انتظار نداشتم یک بزرگواری (اسمش را نمی خواهم ببرم) این طوری بدون تحقیق حرف بزند.

 کتاب التدوین فی أخبار قزوین، جلد 3، صفحه 3 این قضایا را می آورد، ایشان اولاً آدم مجهول است آقای خویی هم می آورد داود ابن سلیمان رازی قزوینی جذری چند تا نام دارد می گوید مجهول است. اضافه اهل سنت هر چه توانستند در کتاب هایشان علیه داود ابن سلیمان حرف زدند.

یعنی مطرود اهل سنت و مجهول شیعه است این آقا کتابی به نام مسند الرضا نوشته است الان هم یکی از مصادری است که آقایان بالای منبر نقل می کنند این که حضرت زهرا پرده آویزان کرده بودند حضرت پیامبر آمد پرده را دید ناراحت و غضبناک شد انگشتر و النگو را دست حضرت زهرا دید حضرت غضبناک و ... شد.

 این ها مسخره هایی است که بنی امیه درست کردند عصمت حضرت زهرا را زیر سوال ببرند. متن روایت ها را ببینید خیلی از بزرگان بالای منبر با آب و تاب بیان می کنند حضرت زهرا پرده ای داشت حضرت رسول اکرم دید ناراحت شد حضرت زهرا پرده را برداشت به فقرا داد و ... این مسخره ها چه است؟

پریروز آقایان همایشی در مجموعه پاسخ به شبهات حوزه علمیه داشتند دیدم در کتابی که در رابطه با حضرت زهرا نوشتند یکی از شبهات را آمدند توجیه کردند مقداری از این ها گلایه کردم گفتم اساتید بزرگواری که مسئول به شبهات حوزه هستند از این ها توقع نداریم!

-دوستان از الان تلاش کنند مطالبی که به دست شان می آید فایل کنند الان کامپیوتر کار را خیلی راحت کرده است-

«قَدْ عُرِفَ الْغَضَبُ في وَجْهِهِ»

رسول اکرم تا پرده را دید غضب و خشم در صورت رسول اکرم نمایان. شد!

این همه روایت داریم:

«فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي فَمَنْ أَغْضَبَهَا أَغْضَبَنِي»

الجامع الصحيح المختصر؛ اسم المؤلف: محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي الوفاة: 256، دار النشر: دار ابن كثير , اليمامة - بيروت - 1407 - 1987، الطبعة: الثالثة، تحقيق: د. مصطفى ديب البغا، ج 3، ص 359، ح 3510

«قال رسول الله صلى الله عليه وسلم لفاطمة إن الله يغضب لغضبك ويرضى لرضاك هذا حديث صحيح الإسناد»

المستدرك على الصحيحين؛ اسم المؤلف:  محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاكم النيسابوري الوفاة: 405 هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1411هـ - 1990م، الطبعة: الأولى، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، ج 3، ص 167، ح 4730

این روایات کجا رفت؟! چه کار داریم می کنیم؟

«وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ عَلِيٌّ (علیه السلام) إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ دَخَلَ عَلَى ابْنَتِهِ فَاطِمَةَ (علیها السلام) وَ إِذَا فِي عُنُقِهَا قِلَادَةٌ فَأَعْرَضَ عَنْهَا فَقَطَعَتْهَا وَ رَمَتْ بِهَا فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) أَنْتِ مِنِّي يَا فَاطِمَةُ ثُمَّ جَاءَ سَائِلٌ فَنَاوَلَتْهُ الْقِلَادَةَ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) اشْتَدَّ غَضَبُ اللَّهِ وَ غَضَبِي عَلَى مَنْ أَهْرَقَ دَمِي وَ آذَانِي فِي عِتْرَتِي.»

الأمالي (للصدوق)؛ ابن بابويه، محمد بن على، محقق/ مصحح: ندارد. ناشر: كتابچى، ص466

أمالی شیخ صدوق، بحار، روضة الواعظین و مناقب ابن شهر آشوب آورده است «فأعرضَ عنها» وقتی گردنبند و ... را دید رسول اکرم اعراض کرد اعراض پیغمبر دلیل بر خلاف شرع و مسئله حرمت است چیز کوچکی نیست.

 آن که خیلی درد است از داود ابن سلیمان آورده اند رسول اکرم فرمود:

«وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) أَنَّهُ قَالَ حَدَّثَنِي أَسْمَاءُ بِنْتُ‏ عُمَيْسٍ قَالَتْ كُنْتُ عِنْدَ فَاطِمَةَ (علیها السلام) إِذْ دَخَلَ عَلَيْهَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) وَ فِي عُنُقِهَا قِلَادَةٌ مِنْ ذَهَبٍ كَانَ اشْتَرَاهَا لَهَا عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (علیه السلام) مِنْ فَيْ‏ءٍ فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم) يَا فَاطِمَةُ لَا يَقُولُ النَّاسُ إِنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ تَلْبَسُ لُبْسَ الْجَبَابِرَةِ فَقَطَعَتْهَا وَ بَاعَتْهَا وَ اشْتَرَتْ بِهَا رَقَبَةً فَأَعْتَقَتْهَا فَسُرَّ بِذَلِكَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه واله وسلم)»

عيون أخبار الرضا (عليه السلام)؛ نویسنده: ابن بابويه، محمد بن على، مصحح: لا جوردی، مهدی، ناشر: نشر جهان، ج2، ص45

«يَقُولُ النَّاسُ إِنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ تَلْبَسُ لُبْسَ الْجَبَابِرَة»، مردم می گویند دختر پیغمبر لباس جباران پوشید است. این ها توهین به حضرت زهرای مرضیه است! اگر این روایت را قبول کنید باید عصمت حضرت زهرا را قلم بکشید آیه تطهیر را نیز از قرآن حذف کنید بعد بروید این ها را بالای منبر بگویید.

 کتاب داود ابن سلیمان، جلد 3، صفحه 3، یا کتاب التدوین فی أخبار قزوین – که خدا بیامرزد آقای عطاردی نمی دانم بی کار بود این کتاب را تدوین کرد؟!

«داؤد بن سليمان بن يوسف الغازي أبو أحمد القزويني شيخ اشتهر بالرواية عن علي بن موسى الرضا ويقال إن عليا كان مستخفيا في دار مدة مكثه بقزوين وله نسخة عنه يرويها أهل قزوين»

التدوين في أخبار قزوين؛ اسم المؤلف: عبد الكريم بن محمد الرافعي القزويني الوفاة: 623 هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1987م، تحقيق: عزيز الله العطاري، ج3، ص3

یعنی امام رضا مخفی بود برای نماز جماعت و ... جرأت نمی کرد بیاید این ها یک سری مسخره هایی است که آوردند. چیزهایی که در این کتاب آوردند گمان می کنم در رابطه با مکه این تعابیر نیست.

«من بات بها ليله احتسابا مات شهيدا وبعث مع الصديقين في زمرة النبيين حتى يدخل الجنة»

التدوين في أخبار قزوين؛ اسم المؤلف: عبد الكريم بن محمد الرافعي القزويني الوفاة: 623 هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1987م، تحقيق: عزيز الله العطاري، ج1، ص20

یک شب در قزوین بخوابد مات شهیدا همچنین تعبیری در مکه ندارید.

یا:

«من بات ليلة بقزوين على قدر فواق ناقة بعث الله تعالى من كل سمآء سبعين ألفا من الملائكة مع كل ألف ملك دفتر من نور وأقلام من نور يستمدون من نهر من نور يكتبون ثوابه إلى ينفخ في الصور»

التدوين في أخبار قزوين؛ اسم المؤلف: عبد الكريم بن محمد الرافعي القزويني الوفاة: 623 هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1987م، تحقيق: عزيز الله العطاري، ج1، ص19

این خیلی جالب است:

«عن ابن مسعود عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه قال: مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُخْتَمَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ وَالسَّعَادَةِ فَلْيَشْهَدْ بَابَ قُزْوِين»

التدوين في أخبار قزوين؛ اسم المؤلف: عبد الكريم بن محمد الرافعي القزويني الوفاة: 623 هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1987م، تحقيق: عزيز الله العطاري، ج1، ص14

هر کس می خواهد آخر عمرش به سعادت برسد «فَلْيَشْهَدْ بَابَ قُزْوِين»

حالا همین آقایان کتابی به نام مسند الرضا درست کردند بزرگواران ما دقت نمی کنند تصور می کنند مثلاً یک کسی هم عصر امام رضا بود یک کتابی به نام امام رضا نوشت دیگر سنگ تمام گذاشته است.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته