بسم الله الرحمن الرحيم
تاریخ : 17 /02/ 88
آقاي ياسيني
وهابيت، هر روز به اين شبهه دامن مي زنند كه شهادت حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، افسانه اي بيش نيست و او شهيد نشده است و به مرگ طبيعي از دنيا رفته است. در ردّ اين شبهه از منابع اهل سنت، براي بينندگان ما توضيح بفرمائيد.
استاد حسيني قزويني
اين قضيه اي كه حضرت عالي مطرح فرموديد، از آن روزي شروع شد كه مجلس شوراي اسلامي ايران تصويب كرد كه روز شهادت حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، تعطيل رسمي است و هر سال ديدند كه ايام فاطميه، پرشورتر از سال گذشته در سراسر جهان برگزار مي شود. اين، براي وهابيون يا بعضي از اهل سنت تندرو و افراطي، قابل تحمل نبود و اينها شروع كردند در داخل و خارج، در نماز جمعه و سايت هاي مختلف و ماهواره هاي شان، القاء شبهه كردند كه قضيه شهادت حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، افسانه اي بيش نيست. حتي يكي از ائمه جمعه مشهور اهل سنت ايران، رسما در نماز جمعه شروع كرد به قسم ياد كردن به خدا و اسماء و صفات إلهي بر اين كه اين رابطه خصمانه اي كه شيعه نقل مي كند بين امير المؤمنين (عليه السلام) و خلفاء، دروغ است.
اگر در اين زمينه، توانائي علمي داريد، اين ادله را رد كنيد و در آن مناقشه كنيد و اگر ادله خاصي براي شما وجود دارد مبني بر وفات طبيعي حضرت صديقه طاهره (سلام الله عليها) ارائه كنيد. شما قسم مي خوريد كه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) به مرگ طبيعي از دنيا رفته است و يك شيعه هم قسم مي خورد كه شهيد شده است. خب، اين چه معنايي دارد؟ دو قسم، تعارضا و تساقطا. باز هم مسئله سر جاي خودش هست.
بنده در سال گذشته در شبكه المستقله كه متعلق به وهابي ها است و هزينه آن توسط عربستان سعودي تأمين مي شود، به دستور يكي از مراجع عظام تقليد، سه شب در آنجا شركت كردم و با ادله محكم و سند صحيح، به حول و قوه إلهي، ثابت كردم كه هجوم به خانه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) و شهادت حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) و شكسته شدن پهلوي ايشان و شهادت محسن ايشان، حقيقت دارد و كتاب هاي معتبر اهل سنت با سندهاي معتبر نقل كرده اند. از جمله آن منابع، المعجم الكبير طبراني و تاريخ الإسلام ذهبي است. عزيزان اهل سنت مي دانند كه ذهبي از استوانه هاي اصلي و اساسي علماي اهل سنت است. معمولا روايتي را كه با عقائد اهل سنت، به ويژه اگر گردي بر دامن خلفاء راشدين بنشاند، آقاي ذهبي آن را نقل نمي كند و اگر آن را نقل كند، فورا مناقشه و ردّ مي كند. حتي اگر دليل علمي براي ردّ احاديث مربوط به فضائل اهل بيت (عليهم السلام) يا مطاعن خلفاء نداشته باشد، فورا مي گويد:
يشهد القلب أنه باطل.
قلب من شهادت مي دهد كه اين باطل است.
يعني يكي از مباني جرح و تعديل در نزد آقاي ذهبي، قلب ايشان است. اگر قلب ايشان شهادت داد كه يك روايت باطل است، باطل است؛ حتي اگر از أوثق ثقات نقل شده باشد و سندش صحيح اعلائي باشد. با توجه به اين ويژگي كه در آقاي ذهبي هست، اين روايت مربوط به شهادت حضرت صديقه طاهره (سلام الله عليها) و هجوم به خانه ايشان با اعتراف خليفه اول را در تاريخ الإسلام، جلد3، صفحه117 نقل مي كند، بدون آنكه مناقشه اي داشته باشد. آقاي طبراني در المعجم الكبير، جلد1، صفحه62 اين روايت را نقل مي كند. متن روايت، طولاني است. جناب ابوبكر در آخرين لحظات عمرش در جمع صحابه اظهار داشتند:
من تعدادي از كارها را انجام ندادم و علاقه داشتم كه انجام دهم و برخي از كارها را انجام دادم و به خاطر آنها پشيمان هستم و تأسف مي خورم.
از جمله كارهايي كه ابوبكر گفت من پشيمان هستم از انجام آن، حمله به خانه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) بود كه ايشان مي گويد:
إني لا آسي علي شئ إلا علي ثلاث فعلتهن، وددت أني لم أفعلهن و ثلاث لم أفعلهن وددت أني فعلتهن و ثلاث وددت أني سألت رسول الله صلي الله عليه و سلم عنهن، فأما الثلاث اللاتي وددت أني لم أفعلهن: فوددت أني لم أكن كشفت بيت فاطمة و تركته و أن أغلق علي الحرب ... .
سه چيز است كه من تأسف مي خورم كه اي كاش انجام نداده بودم ... اي كاش دستور حمله به خانه فاطمه را نداده بودم، اي كاش اين حرب و جنگ عليه دودمان فاطمه را ترك كرده بودم.
مجمع الزوائد للهيثمي، ج5، ص202 ـ شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج2، ص46 - كنز العمال للمتقي الهندي، ج5، ص631 ـ تاريخ مدينة دمشق لأبن عساكر، ج30، ص418 ـ تاريخ الطبري، ج2، ص619
يعني مسئله طوري بود كه خليفه اول از اين هجوم به خانه حضرت صديقه طاهره (سلام الله عليها) و حمله به خانه نبوت و ورود به عُنف بر آن خانه را به منزله جنگ تلّقي مي كند. اين مطلبي است كه بزرگان اهل سنت نقل كرده اند. آقاي ضياء الدين مقدسي كه از علماي بزرگ اهل سنت و حنبلي ها است و ذهبي در شرح حال ايشان مي گويد:
الإمام العالم الحافظ الثقة الحجة عالم بالرجال
امام و پيشوا و حافظ و مورد وثوق و گفتارش حجت و آگاه به علم رجال است.
تذكرة الحفاظ للذهبي، ج4، ص1405
ايشان وقتي به اين روايت مي رسد، مي گويد:
هذا حديث حسن عن أبي بكر.
اين روايتي كه ابوبكر اعتراف مي كند، صحيح و حسن است.
الأحاديث المختارة، ج10، ص90-88
هم چنين آقاي سيوطي كتابي دارد به نام مسند فاطمه و در صفحه 34، اين روايت را تصحيح مي كند.
از علماي بزرگ اهل سنت عربستان سعودي، جناب حسن بن فرحان مالكي هم مي گويد:
إذن هي ثابتة بأسانيد صحيحة، بل هي ذكري مؤلمة.
اين روايت هجوم به خانه فاطمه، با سندهاي صحيح نقل شده است و اين قضيه، يك يادواره دردناك و دردآور است.
قراءة في كتب العقائد، ص52
خود ابن تيميه حراني ـ تئورسين وهابيت و بزرگ نظريه پرداز وهابيت ـ در برابر روايات متعددي كه درباره هجوم به خانه حضرت صديقه طاهره (سلام الله عليها) است، نمي تواند بي تفاوت ردّ شود و مي گويد:
غاية ما يقال: إنه كبس البيت، لينظر هل فيه شئ من مال الله الذي يقسمه.
آقاي ابوبكر و عمر آمدند به زور حريم خانه فاطمه را شكست و وارد خانه او شد تا ببيند آيا در خانه او چيزي از بيت المال هست تا بردارد و در ميان مستحقّين توزيع كند.
من نمي دانم آقاي ابن تيميه اين رَمْي به غيب را از كجا مي آورد؟ آيا خود عمر مي گويد كه من به خانه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) هجوم بردم تا اموالي كه در آنجا بود را مصادره كنم و در ميان مستحقين توزيع كنم؟ يا مورخين اين را نقل كرده اند يا كسي از علماي اهل سنت، اين چنين شهادتي داده است؟ چطور شد كه آقاي ابن تيميه در قرن هشتم هجري اين چنين كشفي مي كند كه هدف خليفه دوم اين بود؟ با اين كه روايات متعددي را ابن أبي شيبة و طبري و بلاذري دارند و صراحت دارند كه وقتي جناب عمر آمد پشت درب خانه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، گفت:
قسم به خدا! اگر براي بيعت حاضر نشويد، خانه را با ساكنين آن به آتش مي كشم.
هدف ايشان اين بود و زبان ايشان هم اين است.
جالب اين كه آقاي جويني، استاد ذهبي كه ذهبي در شرح حال او مي گويد:
الإمام المحدث الأوحد الأكمل فخر الأسلام.
پيشوا و محدث يگانه است و بالاترين كمالات را دارد و مايه افتخار اسلام است.
تذكرة الحفاظ للذهبي، ج4، ص1505
ايشان روايتي را در فرائد السمطين، جلد2، صفحه34 از قول نبي مكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نقل مي كند:
بعد از من، پهلوي فاطمه را خواهند شكست، محسنش را سقط خواهند كرد و فاطمه نزد من مي آيد:
مغمومة مغصوبة مقتولة.
در حالي كه غمناك است و حق او را غصب كرده اند و او را به شهادت رسانده اند.
اين شهادت صريح و آشكاري است بر شهادت حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها).
خود آقاي شهرستاني در الملل و النحل از قول نظّام ـ از علماي بزرگ اهل سنت و معتزلين ـ نقل مي كند:
إن عمر ضرب بطن فاطمه عليها السلام يوم البيعة حتي القت الجنين من بطنها و كان يصيح احرقوا دارها بمن فيها و ما كان في الدار غير علي و فاطمة و الحسن و الحسين.
خليفه دوم در روز بيعت آن چنان با لگد بر شكم فاطمه زد كه نوزادي كه در شكم داشت، افتاد و سقط شد. عمر فرياد مي زد: خانه فاطمه را با همه ساكنين آن آتش بزنيد. حال آنكه در خانه فاطمه، كسي غير از علي و فاطمه و حسن و حسين نبود.
الملل و النحل للشهرستاني، ج1، ص57، چاپ دار المعرفة بيروت
آيا اينها عبارات شيعه است؟ آقاي شهرستاني در سال 548 هجري از دنيا رفته است. اين قضايا در گذشته بوده و مسئله شهادت حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) و سقط جنين و شكسته شدن پهلوانش، در تاريخ شيعه و سني نقل كرده اند. لذا ما نمي توانيم بگوييم كه اين مسئله، افسانه است. بله، ما هم مي گوييم اي كاش افسانه بود! و اي كاش اين چنين هجومي به خانه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) صورت نگرفته بود! ما هم آرزو مي كنيم كه اين كاش اين چنين اتفاقي نيفتاده بود و قلب دختر پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در واپسين روزهاي رحلت پدر بزرگوارش شكسته نمي شد و اي كاش اشك امير المؤمنين (عليه السلام) در اين مصيت جانكاه، سرازير نشده بود و قلب مقدس ائمه هدي (عليهم السلام) به درد نيامده بود كه در هر فرصت مناسب، موضوع شهادت حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) را مطرح و گريه مي كردند. بله، ما هم مي گوييم كه اي كاش اين چنين اتفاقي نيفتاده بود. ولي اين چنين اتفاقي افتاد و تاريخ اسلام را در واپسين روزهاي رحلت نبي مكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، با يك معزل و مشكلي مواجه كردند و نقطه تاريكي در تاريخ اسلام ثبت كردند.
* * * * * * *
آقاي ياسيني
وهابيون شبهه اي را مطرح مي كنند و مي گويند با توجه به شجاعت امير المؤمنين (عليه السلام)، چرا ايشان اجازه داد كه افرادي حمله بكنند و حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) را كتك بزنند و ايشان دفاع نكرد؟
استاد حسيني قزويني
نكته اول:
بله، ما هم معتقديم كه شجاعت امير المؤمنين (عليه السلام)، زبانزد خاص و عام بود. خود خليفه دوم مي گفت:
لو لا سيف علي لما قام عمود الإسلام.
اگر شمشير علي نبود، پرچم اسلام برافراشته نمي شد.
ولي عزيزان اين را دقت كنند كه مسئله هجوم، به ويژه در مرحله سوم كه به خانه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) حمله شد و شايد به تناسب، به آن شبهه نيز بپردازيم، اين كه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) كنار درب نشسته بودند و امير المؤمنين (عليه السلام) و زبير و تعدادي از بني هاشم در درون اتاق، مشغول مشورت بودند و به ابوبكر خبر دادند كه اينها دارند توطئه مي كنند و به فكر براندازي هستند. ابوبكر به خليفه دوم دستور داد كه برود حضرت علي (عليه السلام) را به هر نحوي كه هست، براي بيعت، كشان كشان به مسجد بياورد. وقتي كه اينها رسيدند جلوي درب، حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) كه ديد اينها دارند مي آيند، درب را به روي اينها بست و عمر فرياد زد:
يا فاطمة! افتحي الباب.
درب را باز كن.
حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) از باز كردن درب، خودداري كرد.
شايد اين قضايا حداكثر در يك دقيقه صورت گرفت كه اينها با لگد، درب را شكستند و حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) در پشت درب، مورد ضرب و شتم قرار گرفت. اينها در منابع معتبر ما آمده است.
وقتي آقا امير المؤمنين (عليه السلام) از اتاق بيرون آمد، ديد كه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) در گوشه حيات، نزديك درب افتاده و پهلوي مباركش شكسته و مورد ضرب و شتم قرار گرفته:
فوثب علي و أخذ بتلابيبه، ثم نتره فصرعه و وجأ أنفه و رقبته و همّ بقتله، فذكر قول رسول الله صلي الله عليه و آله و ما أوصاه به.
علي خيزش برداشت و كمربند خليفه دوم را گرفت و او را محكم به زمين كوبيد و گردن و بيني خليفه دوم را مورد ضرب و شتم قرار داد. در اين هنگام علي به ياد وصيت رسول الله افتاد كه فرموده بود: اگر مي خواهيد اسلام زنده بماند و نام من جاودانه، بايد دست به شمشير نبريد و با اينها درگير نشويد.
لذا، امير المؤمنين (عليه السلام) به عمر فرمود:
و الذي كرّم محمدا بالنبوة! يا بن صهاك! لولا كتاب من الله سبق و عهد عهده إلي رسول الله صلي الله عليه و آله لعلمت إنك لا تدخل بيتي.
قسم به خداوندي كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را به نبوت گرامي داشت! اي پسر صهاك! اگر دستور الهي و وصيت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نبود، يقين پيدا مي كردي و مي فهميدي كه قدرت وارد شدن به خانه من را نداشتي.
كتاب سليم بن قيس، تحقيق محمد باقر الأنصاري، ص150
آقاي آلوسي ـ از علماي بزرگ اهل سنت و وهابيت ـ همين قضيه را در كتاب تفسيرش نقل مي كند و مي گويد:
وقتي كه فاطمه، پشت درب قرار گفت و مورد ضرب و شتم قرار گرفت:
و صاحت يا أبتاه و يا رسول الله، فرفع عمر السيف و هو في غمده فوجأ به جنبها المبارك و رفع السوط فضرب به ضرعها فصاحت يا أبتاه، فأخذ علي بتلابيب عمر و هزه و وجأ أنفه و رقبته.
فرياد زد: اي پدر! يا رسول الله! عمر هم با شمشيري كه در غلاف بود، بر پهلوي فاطمه زد و شلاق را بلند كرد و فاطمه را زد و فرياد فاطمه بلند شد و گفت: اي پدر! علي هم از كمربند عمر گرفت و محكم به زمين كوباند و گردن و بيني عمر را مورد ضرب و شتم قرار داد.
تفسير الآلوسي، ج3، ص124
آلوسي اين را نقل مي كند و هيچ گونه نقد و مناقشه و ردّي هم ندارد.
پس اين آقاياني كه مي گويند چرا حضرت علي (عليه السلام) از همسرش دفاع نكرد و عدم دفاع، منافات با غيرت مردانگي دارد و ... ، حداقل اين روايات را ببينند.
ما در اين سه سال و اندي كه در خدمت بينندگان شبكه سلام هستيم، معمولا اين روايات تند را قرائت نمي كنيم. ولي وقتي مي بينيم كه بعضي از وهابي ها يا وهابي زده ها با انتشار جزوات يا بلوتوث ها، اين قضيه را به استهزاء و تمسخر مي گيرند و ـ نستجير بالله ـ به امير المؤمنين (عليه السلام) مسئله خلاف غيرت نسبت مي دهند، ناگزير هستيم اين حقائق را بيرون بريزيم و از ساحت مقدس امير المؤمنين (عليه السلام) و حضرت صديقه طاهره (سلام الله عليها)، به آن گونه اي كه توان داريم، دفاع كنيم.
نكته دوم:
امير المؤمنين (عليه السلام) فرمود:
پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) به من وصيت كرد در اين زمينه، دست به قتال و مقابله نزنم.
نكته سوم:
اگر امير المؤمنين (عليه السلام) با اينها دست به شمشير مي برد و مقابله مي كرد و اينها هم از خودشان دفاع مي كردند، جنگي در وسط حيات امير المؤمنين (عليه السلام) اتفاق مي افتاد و قطعا حضرت صديقه طاهره (سلام الله عليها) و امام حسن (عليه السلام) و امام حسين (عليه السلام) در زير دست و پاي مردم از بين مي رفتند. آن وقت اين آقايان نمي گفتند كه قاتل حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، حضرت علي (عليه السلام) است؟ قاتل امام حسن (عليه السلام) و امام حسين (عليه السلام)، حضرت علي (عليه السلام) است؟ اگر حضرت علي (عليه السلام) مي آمد بيعت مي كرد و دست به شمشير نمي برد، حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) كشته نمي شد؟ خب، شما ببينيد كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در رابطه با عمار فرمود:
تقتله الفئة الباغية، يدعوهم الي الجنة و يدعونه إلي النار.
عمار را گروه ستمگر مي كشند. عمار آن گروه ستمگر را به بهشت فرا مي خواند و آن گروه ستمگر، عمار را به آتش دعوت مي كنند.
صحيح البخاري،ج3، ص207 ـ صحيح مسلم، ج8، ص186
وقتي عمار در جنگ صفين به دست لشكريان معاويه كشته شد، احمد بن حنبل ـ رئيس حنابله ـ در كتاب مسندش نقل مي كند:
وقتي عمار كشته شد، تعدادي از سران سپاه معاويه، دست از جنگ كشيدند و به معاويه گفتند: ما ديگر حاضر نيستيم جنگ كنيم. معاويه گفت: چرا؟ گفتند: براي اين كه پيامبر فرموده است عمار را گروه ستمگر مي كشند و ثابت شد كه گروه ستمگر، ما هستيم. عمرو بن عاص گفت: معاويه! تعدادي از فرماندهان، دست از جنگ كشيده اند. معاويه گفت:
دحضت في بولك، أو نحن قتلناه؟ إنما قتله علي و أصحابه جاؤوا به حتي ألقوه بين رماحنا أو بين سيوفنا.
آيا ما عمار را كشتيم؟ قاتلين عمار، علي و اصحاب علي بودند كه عمار را از خانه بيرون آوردند و در برابر شمشير ما قرار دادند.
مسند احمد، ج4، ص199 ـ السنن الكبري للبيهقي، ج8، ص189 - سير اعلام النبلاء للذهبي، ج1، ص420 ـ تاريخ مدينه دمشق لإبن عساكر، ج43، ص431 ـ المصنف لعبد الرزاق صنعاني، ج11، ص240 - مسند ابو بعلي، ج13، ص124 ـ مجمع الزوائد للهيثمي، ج7، ص242 ـ المستدرك الصحيحين للحاكم النيشابوري، ج2، ص155
من تقاضا دارم آنهايي كه در سخنان شان، معاويه را حضرت معاويه و جناب معاويه تعبير مي كنند و از او تجليل مي كنند، حداقل اين يك مدرك را ببينند و يك تفكر و انديشه اي داشته باشند.
احمد بن حنبل مي گويد:
هر روايتي را در كتاب من نيافتيد، آن روايت معتبر نيست. هر روايتي كه از ديدگاه من معتبر بوده، در اين كتاب آورده ام.
جالب اينجاست كه مناوي ـ از استوانه هاي علمي اهل سنت ـ مي گويد:
اين خبر به علي رسيد كه معاويه مي گويد قاتل عمار، علي بوده و گروه ستمگر، سپاه علي است، علي هم جواب داد:
بأن رسول الله صلي الله عليه و سلم إذن قتل حمزة حين أخرجه.
پس قاتل حمزه هم رسول الله است كه او را از خانه اش خارج كرد و در برابر شمشير كفار قريش قرار داد.
فيض القدير شرح الجامع الصغير للمناوي، ج6، ص474
كاملا روشن است كه اگر امير المؤمنين (عليه السلام) دست به شمشير مي زد، به ضرر حضرت علي (عليه السلام) تمام مي شد و امير المؤمنين (عليه السلام) توان دفاع از خودش را نداشت؛ چون تمام كارهاي تبليغي در اختيار آنها بود.
نكته چهارم:
شما كه مي گوييد امير المؤمنين (عليه السلام) فاتح جنگ ها بوده و فاتح بدر و احد و خيبر و حنين بوده و شمشير او در عصر پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) ضرب المثل بوده و خود خليفه دوم مي گويد:
والله! لو لا سيف علي لما قام عمود الإسلام.
به خدا قسم! اگر شمشير علي نبود، پرچم اسلام برافراشته نمي شد.
شرح نهج البلاغة لإبن أبي الحديد، ج12، ص82
ما از آقايان اهل سنت و وهابيون مي پرسيم كه در طول اين 25 سال دوران حكومت ابوبكر و عمر و عثمان، شمشير حضرت علي (عليه السلام) كجا رفته بود؟ شجاعت حضرت علي (عليه السلام) چه شده بود؟ چرا در هيچ يك از جنگ ها و فتوحات دخالت نكرد؟ آيا شجاعت حضرت علي (عليه السلام) از دست رفته بود يا شمشير حضرت علي (عليه السلام) كند شده بود؟ يا امير المؤمنين (عليه السلام) خلافت خلفاء را مشروع نمي دانست و فتوحات را اسلامي نمي دانست؟ چون پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) وصيت به فتح نكرده بود، در زمان خود پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، كشورگشائي نمي كردند.
لذا با توجه به اين قضايا، امير المؤمنين (عليه السلام)، سكوت را انتخاب كرد و با اثبات مظلوميت خويش و حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، با عملكرد خودش، خط بطلان كشيد نسبت به خلافت خلفاء و حقانيت و مظلوميت خودشان را به نحو أحسن به اثبات رساندند.
* * * * * * *
آقاي ياسيني
شبهه كرده اند كه با توجه به اين كه حضرت علي (عليه السلام) در خانه حضور داشت، چرا حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) درب خانه را باز كردند و چرا خود حضرت علي (عليه السلام) نيامدند؟
استاد حسيني قزويني
اين شبهه اي كه شما فرموديد، در شبكه ها و سايت هاي وهابيت مطرح مي كنند كه اين برخلاف غيرت مردانگي است كه مرد در خانه بنشيند و همسرش درب را براي افراد، خصوصا براي نامحرم باز كند.
اولا:
ما در كتاب هاي معتبر شيعه مثل تفسير عياشي و بحار الأنوار مجلسي (ره) و الإختصاص شيخ مفيد (ره) داريم كه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) جلوي درب نشسته بود و از خود عمر نقل شده است:
فلما انتهينا إلي الباب فرأتهم فاطمة صلوات الله عليها أغلقت الباب في وجوههم و هي لا تشك أن لا يدخل عليها إلا باذنها، فضرب عمر الباب برجله فكسره و كان من سعف، ثم دخلوا ... .
وقتي ما جلوي درب خانه رسيديم، فاطمه ما را ديد و درب را بست و فاطمه شك نداشت كه اينها بدون اجازه فاطمه، وارد منزل نخواهند شد. عمر با پايش به درب زد و درب را شكست و داخل شدند.
بحار الأنوار للعلامة المجلسي، ج28، ص227 ـ تفسير العياشي، ج2، ص67 ـ الاختصاص للشيخ المفيد، ص186 ـ تفسير البرهان، ج2، 93
ثانيا:
اميرالمؤمنين (عليه السلام) و حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) بر اين باور بود كه اينها بدون اجازه صاحب خانه، وارد خانه نمي شوند. چون اينها قطعا اين آيه شريفه را خوانده اند و خود را ملزم به عمل به دستور خدا مي دانند كه مي فرمايد:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّي تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلَي أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ
(سوره نور/آيه27)
اي كساني كه ايمان آورده ايد! غير از خانه خود، به خانه هيچ كس بدون اجازه وارد نشويد.
فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فِيها أَحَداً فَلا تَدْخُلُوها حَتَّي يُؤْذَنَ لَكُمْ وَ إِنْ قِيلَ لَكُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْكي لَكُمْ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ
(سوره نور/آيه28)
اگر درب را زديد و كسي هم جواب نداد، شما حق ورود به آن خانه را نداريد.
لذا اميرالمؤمنين (عليه السلام) و حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) بر اين باور بودند كه اينها وارد خانه نمي شوند، قضيه آمدن حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) و درب را بازكردن، مطرح نبوده است؛ بلكه اينها داخل خانه بودند و اميرالمؤمنين (عليه السلام) در درون اتاق و حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) هم كنار درب بود و اينها درب را شكستند و آمدند داخل. اين كه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) درب را باز كرده و چنين و چنان، همه، دروغ محض است و افتراء.
ثالثا:
حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) و اميرالمؤمنين (عليه السلام) بر اين باور بودند كه هنوز سخن پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در فضاي مدينه، طنين انداز بود و بعد از اين كه خداي عالم فرمود:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّي تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلَي أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ
(سوره نور/آيه27)
اي كساني كه ايمان آورده ايد! غير از خانه خود، به خانه هيچ كس بدون اجازه وارد نشويد.
در آيات بعد فرمود:
فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ
سوره نور/آيه36
در خانه هايي كه خدا اجازه داده همواره محترم و با عظمت باشند و نام خدا در هر بامداد و پسين در آن ياد شود.
سيوطي نقل مي كند كه وقتي پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) اين آيه را خواند:
فقام اليه رجل، فقال: أي بيوت هذه يا رسول الله؟ قال: بيوت الأنبياء، فقام اليه أبوبكر، فقال: يا رسول الله! هذا البيت منها لبيت علي و فاطمة؟ قال: نعم، من أفاضلها.
مردي بلند شد و گفت: يا رسول الله! منظور از اين آيه، چه بيوتي هستند؟ فرمود: بيوت انبياء. ابوبكر بلند شد و گفت: يا رسول الله! اين خانه علي و فاطمه هم جزء خانه هاي انبياء است؟ فرمود: بله، بلكه از بهترين و با فضيلت ترين خانه هاي انبياء است.
الدر المنثور للسيوطي، ج5، ص50 ـ شواهد التنزيل للحاكم الحسكاني، ج1، ص534 ـ تفسير الآلوسي، ج18، ص174
با توجه به اين قضيه، اميرالمؤمنين (عليه السلام) بر اين باور بود كه اينها، خانه حضرت علي (عليه السلام) و حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) را جزء بيوت انبياء (عليهم السلام) مي شمارند. بيوت انبياء (عليهم السلام)، احترام ويژه اي دارد. اگر كسي بخواهد به خانه غير از انبياء (عليهم السلام) هم وارد شود، حق ندارد بدون اجازه بيايد.
رابعا:
آن آقايان وهابيوني كه مي گويند حضرت علي (عليه السلام) كه در خانه نشسته بود، پس چرا حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) آمد درب را باز كرد؟ در تاريخ و كتاب هاي خودتان آمده است كه ابن عساكر نقل مي كند:
روزي علي بن أبي طالب آمد و درب خانه پيامبر را زد. پيامبر به ام سلمه گفت:
قومي فافتحي له.
بلند شو و درب را باز كن.
تاريخ مدينة دمشق لإبن عساكر، ج42، ص471 ـ المناقب للخوارزمي، ص87
پس پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) كه به أم سلمه مي گويد بلند شو و درب را باز كن، آيا ـ نستجير بالله ـ خلاف غيرت مردانگي است كه مرد در خانه بنشيند و به همسرش بگويد كه درب را باز كن؟ شما در اين قضيه چه مي گوييد؟
خامسا:
روزي عمر بن الخطاب به درب منزل پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) آمد:
قرع عمر بن الخطاب الباب و قال: افتحي يا خديجه.
عمر درب خانه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را زد. پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: اي خديجه! درب را باز كن.
جامع الأحاديث للسيوطي، ج36، ص345، حديث39496 ـ تاريخ مدينة دمشق لإبن عساكر، ج44، ص35
شما در اين مورد چه مي فرماييد؟! آيا جرأت داريد كه بگوييد پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) غيرت مردانگي نداشته است؟!
سادسا:
در بعضي از مصادر آمده است:
روزي در مدينه منوره، اميرالمؤمنين (عليه السلام) آمد درب خانه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را زد و عايشه گفت:
من هذا؟ أنا علي.
كيستي كه درب را مي زني؟ گفت: من علي هستم.
پيامبر صداي علي را از پشت درب شنيد و به عايشه فرمود:
يا عايشه! افتحي له الباب.
اي عايشه! درب را براي علي باز كن.
الإحتجاج للطبرسي، ج1، ص292 ـ بحار الأنوار للعلامة المجلسي، ج38، ص348
آيا آقايان اهل سنت در اينجا هم مي فرمايند كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) چرا به عايشه گفت كه درب را براي حضرت علي (عليه السلام) باز كند؟!
سابعا:
اين آقاياني كه مي گويند زن نبايد بيايد براي مرد نامحرم، درب را باز كند و اين كار، خلاف عفت و غيرت مردانگي است، نقل كرده اند در كتاب هاي معتبرشان:
مرّ عمر برسول الله صلي الله عليه و سلم و هو و عائشة و هما يأكلان حيسا، فدعاه فوضع يده، مع أيديهما، فأصابت يده يد عائشة، فقال: أوه، لو أطاع في هذه و صواحبها ما رأتهن أعين.
روزي عمر به خانه رسول اكرم (صلي الله عليه و سلم) آمد و ديد كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و سلم) با عايشه، مشغول خوردن غذا هستند. عمر هم در همان كاسه اي كه آن دو غذا مي خوردند، دستش را برد و غذا خورد و دست عمر به دست عايشه اصابت كرد. عمر گفت: اوه، اگر پيامبر اكرم (صلي الله عليه و سلم) حرف مرا گوش مي كرد و زنان خودش را در پس پرده نگاه مي داشت، عايشه و ديگر زنانش را كسي نمي ديد.
المصنف لإبن أبي شيبة الكوفي، ج7، ص485 ـ مجمع الزوائد للهيثمي، ج7، ص93 ـ تفسير ابن أبي حاتم، ج10، ص48 ـ الأدب المفرد للبخاري، ج1، ص362
حالا چطور شد كه آمدن حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) براي باز كردن درب براي نامحرم، خلاف عفت و غيرت است، ولي اگر جناب عمر بيايد با پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) و عايشه در يك ظرف غذا بخورند و دست عمر به دست عايشه بخورد، خلاف عفت و غيرت نيست!
وقتي آقايان مي آيند اين چنين مطالبي را مطرح مي كنند، ما هم ناگزيريم كه مقداري باز و شفاف حرف بزنيم و به تعبير آقاي هدايتي، تاريخ پنهان را به نحو زيبا، برملاء كنيم و پرده را از روي اين حقيقت هايي كه در اين 15 قرن كشيده اند، كنار بزنيم تا اين جوانان اهل سنت و وهابي و شيعه بدانند كه در تاريخ چه گذشته است.
اينها هر جوابي كه نسبت به اينها دادند، ما هم همان جواب را نسبت به قضيه حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) خواهيم داد.
* * * * * * *
آقاي ياسيني
شبهه كرده اند كه خانه هاي مدينه در آن زمان، درب نداشت كه به پهلوي حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) اصابت بكند. لطفا مدرك و دليل خود را بر ردّ اين شبهه مطرح كنيد.
استاد حسيني قزويني
اين آقاياني كه مي گويند خانه هاي مدينه درب نداشت كه خانه حضرت علي (عليه السلام) هم درب داشته باشد، ظاهرا اينها از تاريخ بي خبر هستند و روايات خودشان را نديده اند.
آقاي ابو داود در سنن خود، جلد2، صفحه 527 نقل مي كند:
يكي از صحابه به حجره پيامبر اكرم (صلي الله عليه و سلم) آمد و چيزي را از او طلب كرد. پيامبر اكرم (صلي الله عليه و سلم) به عمر گفت: اين كليد را بگير و برو به منزل من و اموالي را به اين آقا بده.
فأخذ المفتاح من حجزته ففتح.
عمر كليد را گرفت و قفل درب خانه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و سلم) را باز كرد.
خب، اگر خانه ها درب نداشت، آقاياني كه مي گويند حصير و پرده بود، آيا به پرده، قفل مي زنند؟! آيا پرده، احتياج به باز كردن دارد؟! اينها چيزي است كه اين آقايان از تاريخ بي خبرند.
در صحيح مسلم، جلد6، صفحه 105، حديث5136، كتاب الأشربة، باب في شرب النبيذ نقل مي كند:
و بالأبواب أن تغلق ليلا.
در مدينه دستور دادند كه مردم، درب هاي منزل خود را در شب ها ببندند.
خب، اگر درب هاي مدينه از حصير يا پرده بود، آيا پرده و حصير، بستن دارد؟! اين مسئله، كاملا روشن است.
آقاي ابن كثير دمشقي در البداية و النهاية نقل مي كند:
كانت حجره من شعر مربوطة بخشب من عرعر.
درب خانه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و سلم) از درخت سرو بود.
البداية و النهاية لإبن كثير، ج3، ص268
خود بخاري در الأدب المفرد نقل مي كند:
راوي از يكي از صحابه سوال كرد: خانه عايشه در كجاي مسجد قرار گرفته است؟ گفت: در قسمت جنوب مسجد و دربش هم به طرف شمال باز مي شد.
فقلت: مصراعا او مصراعين؟ قال: كان بمصراع واحد. قال: من أي شيء كان؟ قال: كان باب بيت عائشة من عرعر أو ساج.
آيا درب خانه او، يك لنگه بود يا دو لنگه؟ گفت: يك لنگه بود. گفت: درب خانه عايشه از چه بود؟ گفت: از درخت سرو يا كاج بود.
الأدب المفرد للبخاري، ج1، ص272 ـ إمتاع الأسماع للمقريزي، ج10، ص93
ما از آقايان سوال مي كنيم كه يك لنگه يا دو لنگه بودن حصير، معنا دارد؟!
روايات متعددي در اين زمينه داريم كه خانه هاي مدينه، درب داشت و غالب درب ها هم از درخت سرو يا كاج بود. منزل خود اميرالمؤمنين (عليه السلام) هم درب داشت و از درخت و ساقه هاي خرما بوده است.
اين قضيه در تاريخ ثبت است و اين آقايان، توجه ندارند. بعضي از مطالب را مي بينند و مطالب بي اساس و بي پايه را مطرح مي كنند.
* * * * * * *
سؤالات بينندگان
سوال:
بنده شيعه هستم. آقاي قزويني فرمودند كه حضرت علي (عليه السلام) به روي اينها شمشير نكشيد و حضرت علي (عليه السلام) حق نداشت به روي اينها شمشير بكشد. چرا حديث واقعي اين را مطرح نمي كنند؟
جواب:
بنده شهادت مي دهم كه ايشان، شيعه نيستند. چون شيعه، اين چنين صحبت نمي كند. چون هر كسي يك فرهنگ و ادبياتي دارد. اين برادرمان، مردانه بگويد كه من سني هستم و ما هم در پاسخ به سؤالات، براي عزيزان سني، بيشتر از عزيزان شيعه احترام مي گذاريم.
اميرالمؤمنين (عليه السلام) در ابتداء به اين فكر بود كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمودند:
ان وجدت ناصرا فقاتلهم و إلا فالصق كلكلك علي الأرض.
اگر يار پيدا كردي و كمك داشتي، با اينها بجنگ و مبارزه كن، وگرنه، خانه نشين باش و دست نزن.
شرح نهج البلاغة لإبن أبي الحديد، ج20، ص326
همان طوري كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در 13 سال در مكه، در برابر آن همه تجاوزات مخالفين، دست به شمشير نزد، اميرالمؤمنين (عليه السلام) هم به تبعيت از رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، دست به شمشير نزد؛ چون كمك و يار و ياوري نداشتند.
ما اين را مفصلا در جلسات قبل، مطرح كرده ايم.
* * * * * * *
سوال:
چگونه شد كه اين بچه 4، 5 ماهه را محسن نام گذاشتند؟ اگر ايشان به دنيا مي آمد، جايگاه اجتماعي ايشان چه مي بود؟ آيا مانند ابوبكر بن علي يا عمر بن علي بود؟
جواب:
آقايان به كتاب هاي اهل سنت مراجعه كنند و حدود 40 كتاب از كتاب هاي اهل سنت را پيدا كرده ايم كه در آنجا ثابت كرده اند فرزند پنجم حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، محسن بوده است و خود پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) هم نام او را محسن گذاشته بود. در روايات هم داريم كه وقتي نطفه بچه در رحم مادر منعقد مي شود، براي او نام بگذاريد. اگر نام نگذاريد و سقط شود و از دنيا برود، فرداي قيامت، همين بچه يقه شما را مي گيرد و از شما به خداوند شكايت مي كند. اين، دستور پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) است.
آقاي مسعودي شافعي در كتاب إثبات الوصية، صفحه143 نقل مي كند:
و ضغطوا سيدة النساء في الباب حتي أسقطت محسنا.
فاطمه را آن چنان در فشار درب قرار دادند تا اين كه محسن او از دنيا رفت.
الطبقات الشافعية للسبكي، ج3، ص456 - سير اعلام النبلاء للذهبي، ج15، ص578 الوافي بالوفيات للصفدي، ج5، ص347 ـ الملل و النحل للشهرستاني
* * * * * * *
سوال:
چرا بعد از شهادت حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) كه عمر خليفه شد، حضرت علي (عليه السلام) با او همكاري نزديك داشت؟ حتي بارها خود عمر گفته است كه اگر علي نبود، عمر هلاك مي شد. مخصوصا در قضاوت ها.
جواب:
عزيز من! در جلسات گذشته هم مطرح كرديم كه آقا اميرالمؤمنين (عليه السلام) به عنوان امام، وظايفي دارد و از جمله وظايف او، تبيين مسائل اسلامي و حفاظت از شريعت و تحريف و اقامه عدل است. اگر اقامه عدل و تأسيس حكومت، مانع شد و مانعي براي تببين احكام الهي و خدمت به مسلمين باشد، وظيفه امام است. اگر حاكم اسلامي، يك يهودي باشد و اميرالمؤمنين (عليه السلام) هم در آن حكومت باشد، اگر ببيند كه در يك جا، قضاوت ناحقي مي شود و انسان بي گناهي، سنگ سار مي شود، اميرالمؤمنين (عليه السلام) به عنوان تكليف شرعي به آنجا مي رود، نه به عنوان همكاري با آن حاكم. تمام همكاري هاي اميرالمؤمنين (عليه السلام)، به عنوان وظيفه اسلامي حضرت علي (عليه السلام) بوده و دخالت كرده و در اين زمينه، حضور پيدا كرده است.
* * * * * * *
سوال:
در زمان دو خليفه اول كه كشورگشائي مي كردند، كدام يك از اصحاب در جنگ ها با اينها همكاري مي كردند؟ اگر آنها حضرت علي (عليه السلام) را خليفه مي دانستند، چطور شد كه با اينها همكاري مي كردند؟
جواب:
اينها به دستور اميرالمؤمنين (عليه السلام) است. بعضي از مراجع عظام تقليد هم مي گويند كه اينها ديدند كه اگر در بعضي از قضيايا، همكاري نكنند، زندگي شان مختلّ مي شود و چه بسا، زمينه قتل شان فراهم مي شود. بعضي از اصحاب اميرالمؤمنين (عليه السلام)، از ترس، آمدند با اينها همكاري كردند. اين كه امام حسن (عليه السلام) در بعضي از جنگ ها و كارها، با حكومت همكاري مي كرد، دروغ محض است و هيچ روايت صحيح و ضعيفي در اين زمينه نداريم. هر كس ـ از شيعه يا سني ـ بگويد كه امام حسن (عليه السلام) در بعضي از جنگ ها شركت داشت، ما او را، مفتري و دروغگو مي دانيم.
* * * * * * *
سوال:
چرا حضرت علي (عليه السلام) دخترش را به عمر بن خطاب داد؟
جواب:
اين را مفصل جواب داده ايم.
اولا:
خيلي ها مي گويند كه اين قضيه، دروغ است. اميرالمؤمنين (عليه السلام) دختري به نام أم كلثوم نداشت.
ثانيا:
مي گويند كه أم كلثوم، دختر خوانده حضرت علي (عليه السلام) بود. يعني دختر ابوبكر از أسماء بنت عميس بود و در خانه اميرالمؤمنين (عليه السلام)، همانند محمد بن أبي بكر، بزرگ شده بود.
ثالثا:
بعضي هم مي گويند كه دختر حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) بود و او را به زور گرفتند. همان طوري كه در كتاب كافي و مجمع الزوائد هيثمي و المعجم الكبير طبراني داريم كه اين قضيه، به زور بوده است و اميرالمؤمنين (عليه السلام) هم تصميم نداشت كه با اينها مقابله كند.
* * * * * * *
سوال:
لطفا بگوييد كه امام زمان (عليه السلام) چند سال مي خواهند عمر كنند؟
جواب:
چشم. هر وقت شما به ما گفتيد كه عمر حضرت خضر (عليه السلام) و حضرت ادريس (عليه السلام) و حضرت عيسي (عليه السلام) چقدر است، آن وقت هم ما به شما خواهيم كه عمر امام زمان (عليه السلام) چقدر است.
اين كه الان، عمر او چقدر است؟ مشخص است. چون سال ولادت آقا حضرت ولي عصر (ارواحنا فداه) روشن است. آن خدايي كه قدرت دارد حضرت عيسي (عليه السلام) را حدود 2010 سال و حضرت خضر (عليه السلام) را بيش از 3 هزار سال، زنده نگه دارد، آن خداوند هم قادر است كه امام زمان (عليه السلام) را هزار سال يا دو هزار سال زنده بدارد.
* * * * * * *
سوال:
با توجه به اين كه براي روز شهادت حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها)، دو سند را ذكر كرده اند، آيا به نظر شما، 75 روز بعد از رحلت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) صحيح و درست است يا 95 روز؟
جواب:
به نظر بنده كه به عنوان يك متخصص در رجال هستم، روايات 95 روز، صحيح تر است از روايات 75 روز.
* * * * * * *
سوال:
در ميان علماي اهل سنت، كدام يك از آنها، برتري حضرت فاطمه زهراء (سلام الله عليها) را بر ديگر دختران و بر تمامي زنان مسلمان را تأكيد كرده اند؟
جواب:
اين قضيه، خيلي روشن است. در كتاب صحيح بخاري آمده است:
فاطمة سيدة نساء أهل الجنة.
فاطمه، سيده زنان بهشت است.
صحيح البخاري، ج4، ص209 ـ المستدرك الصحيحين للحاكم النيشابوري، ج3، ص151
آقاي ابن أثير مي گويد:
فاطمة سيدة نساء العالمين.
فاطمه، سرور تمام زنان عالم است.
أسد الغابة لإبن الأثير، ج4، ص16
آقاي مناوي ـ از شخصيت هاي برجسته اهل سنت ـ مي گويد:
إن فاطمة أفضل من الخلفاء الأربعة بالإتفاق.
فاطمه ، از خلفاء أربعه افضل بود به إتفاق و إجماع تمام علماي اهل سنت.
فيض القدير شرح الجامع الصغير للمناوي، ج4، ص555
* * * * * * *
* * * * * * *
* * * * * * *
««« و السلام عليكم و رحمة الله و بركاته »»»
