باسمه تعالي

در رابطه با بيانيّه جناب مولوي عبد الحميد در پاسخ به دعوت مجدد از ايشان به مناظره و گفتگوي دوستانه، توجه ايشان را به چند نكته اساسي جلب مي نمايم:

1 ـ در اين بيانيه عبارتهايي دور از ادبيات اسلامي به كار رفته بود و دو شخصيت جهاني شيعه (آقايان دكتر عصام ودكتر تيجاني) مورد اهانت مجدد قرار گرفته بودند و نظام جمهوري اسلامي و قوه قضائيه نيز به جانبداري متعصبانه متهم شده بودند و... به ايشان و همفكران عزيرشان خالصانه سلام گفته و كريمانه از كنار آن مطالب نادرست مرور مي كنم.

2 ـ دعوت اوليه اين جانب از جناب مولوي عبد الحميد، مناظره و گفتگوي دوستانه در خصوص مطالبي بود كه ايشان در خطبه هاي نماز جمعه زاهدان نسبت به دو شخصيت شيعه آقايان دكتر عصام و دكتر تيجاني مطرح كرده بودند، و ملتزم بوديم كه بحث و گفتگو به خارج از آن كشيده نشود و انتظار از جناب مولوي خيلي فراتر از اين بود كه قضيه را به انحراف كشانده و به يك معضل تبديل كرده و با جوسازي عليه نظام و قوه قضائيه، بهره برداري سياسي نمايند.

3 ـ اگر مسأله اتحاد ميان مسلمانان از ديدگاه جناب مولوي عبد الحميد اين همه حائز اهميت است پس چرا در سال اتحاد ملي و انسجام اسلامي در همايش ختم صحيح بخاري از آقاي دكتر محمد إبراهيم رئيس دادگاه مدينه دعوت كردند و ايشان در سخنراني خود به مقدسات شيعه اهانت كرد، و ايشان نه تنها به سخنان وي اعتراض نكردند بلكه در سفر اخير خود به مدينه منوره از حضور ايشان در همايش، تشكر نمودند.

و چرا در سال اتحاد ملي كتابهاي وهابيون را كه شيعه را به مشركان عصر رسالت تشبيه كرده و خون و مال آنان را مباح دانسته، در سايت رسمي حوزه علميه زاهدان قرار داده اند مانند: توسل مشروع ...، رساله شيخ الاسلام ابن تيميه و...

چرا در برابر حركت هاي تند وهابيت بر ضد شيعه عكس العمل مناسبي نداشته اند؟

چرا بيانيه 38 تن از علماي وهابي افراطي عربستان، در وجوب قتل شيعيان و تخريب حرم امامام معصوم (ع) را محكوم ننمودند؟

چرا با فتواي ضدّ اسلامي بن جبرين وبراك، در تخريب حرم اميرالمؤمنين و امام حسين و ابوالفضل عليهم السلام برخورد صريح نداشتند؟ بلكه كتاب بن جبرين و صالح فوزان وعبد الرحمن دمشقيه كه از تكفيريون وهابي هستند، هم اكنون روي سايت رسمي حوزه علميه زاهدان موجود است!! و صدها چراها كه فرصت بازگو كردن آن نيست!!!

4 ـ چگونه جناب مولوي عبد الحميد از انتقال دو نفر از مذهب مالكي و وهابي به مذهب شيعه اين چنين حساسيت به خرج داده و جوسازي مي كنند با اين كه در تاريخ، افراد متعددي از مذهب حنفي به شافعي و از شافعي به حنفي و... منتقل شده اند، همانگونه كه مناوي از شخصيتهاي بزرگ اهل سنت مي گويد: گروهي از بزرگان اهل سنت از مذهب خويش به ديگر مذهب انتقال يافته اند همانند: عبد العزيز بن عمران كه از مذهب مالكي به مذهب شافعي منتقل شد و ابوثور، از حنفي به شافعي وطحاوي، از شافعي به حنفي، و امام سمعاني از حنفي به شافعي، و خطيب بغدادي وآمدي وابن برهان از حنبلي به شافعي، و ابن فارس از شافعي به مالكي، و ابن دهان از حنبلي به حنفي و از حنفي به شافعي انتقال مذهب دادند. فيض القدير، ج 1، ص 273.

5 ـ مقام معظم رهبري ـ مدّ ظلّه الوارف ـ كه امسال را «سال اتحاد ملي وانسجام اسلامي» معرفي نمودند، هرگز از مناظره و گفتگوي دوستانه علمي منع نفرموده اند، و به تعبير شهيد مطهري: «آن چه نبايد صورت گيرد، كارهايي است كه احساسات و تعصّبات و كينه هاي مخالف را بر مي انگيزد، امّا بحث علمي سروكارش با عقل و منطق است، نه عواطف و احساسات». امامت و رهبري، ص 21.

6 ـ مگر جناب مولوي عبد الحميد وديگر عزيزان اهل سنت در مناظره و گفتگوي علمي چه مطالبي مي خواهند مطرح كنند كه از دادگاه ويژه روحانيت هراس دارند؟ و آيا تا كنون قوه قضاييه به خاطر طرح مسائل علمي دور از تعصب و اهانت، كسي را مورد مؤاخذه قرار داده است؟

7 ـ آيا هدف از كشاندن مناظره به يكي از كشورهاي اسلامي و پيش داوري غير منصفانه، فراهم ساختن زمينه بدبيني و جو سازي عليه نظام جمهوري اسلامي نيست؟ ويا پيشنهاد دعوت از افرادي از خارج از كشور جهت مناظره، نشانگر ضعف علمي نيست؟

8 ـ اين جانب مباهله را رد نكرده ام بلكه پيشنهاد نموده ام كه با الهام از سيره نبي مكرم(صلي الله عليه وآله وسلم) اول مناظره و گفتگوي علمي دوستانه صورت پذيرد و در صورتي كه گفتگوي علمي به بن بست رسيد، نوبت به مباهله خواهد رسيد و آمادگي كامل خود را براي مباهله اعلام نموده ام.

در پايان براي آخرين بار از جناب مولوي عبد الحميد در خواست مي كنم با بهانه هاي واهي از گفتگوي دوستانه كه بهترين راه براي حل اختلاف فيمابين و زمينه ساز وحدت مي باشد، طفره نفروند. وَالسَّلاَمُ عَلَي مَنْ اتَّبَعَ الْهُدَي.

دكتر سيد محمد حسيني قزويني

7/8/86