2024 March 29 - جمعه 10 فروردين 1403
دفاع امیر المومنین سلام الله علیه از خلافت بر حق خود
کد مطلب: ١٢٥٨١ تاریخ انتشار: ١١ خرداد ١٤٠١ - ١٨:٤٤ تعداد بازدید: 199
دروس خارج » فقه الحکومه
دفاع امیر المومنین سلام الله علیه از خلافت بر حق خود

جلسه پنجاه و دوم 09 / 11/ 1400

 بسم الله الرحمن الرحیم

جلسه پنجاه و دوم  09 / 11/ 1400

موضوع:  دفاع امیر المومنین سلام الله علیه از خلافت بر حق خود

اللهم صل علی محمدٍ وآل محمد وعجل فرجهم اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمدلله والصلاة علی رسول الله وعلی آله آل الله لاسیما علی مولانا بقیة الله واللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله إلی یوم لقاء الله، وَ أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالْعِباد حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكيل‏ نِعْمَ الْمَوْلى‏ وَ نِعْمَ النَّصير

پرسش:

یکی از عزیزان سوال کرده که در خطبه 241 نهج البلاغه امیر المؤمنین می فرماید « وَ مُوَرِّثُكُمْ أَمْرَهُ» این را توضیح بفرمایید.

پاسخ:

«وَ اللَّهُ مُسْتَأْدِيكُمْ شُكْرَهُ وَ مُوَرِّثُكُمْ أَمْرَهُ وَ مُمْهِلُكُمْ فِي‏ مِضْمَارٍ مَحْدُودٍ [مَمْدُودٍ] لِتَتَنَازَعُوا سَبَقَه...»

این جا بحث، بحث جهاد است.

«و من كلام له (علیه السلام) يحث به أصحابه على الجهاد»

‏ نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص359، خطبه 241

می خواهد بگوید مسئله ی حرکت از شما برای جهاد دست شما است؛ یعنی اگر حرکت کنید، اقدام کنید با دشمن بجنگید.

«أَبَى اللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ الْأَشْيَاءَ إِلَّا بِأَسْبَابِهَا»

منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة و تكملة منهاج البراعة (خوئى)؛ هاشمى خويى، ميرزا حبيب الله/ حسن زاده آملى، حسن و كمرهاى، محمد باقر، 21جلد، مكتبة الإسلامية - تهران، چاپ: چهارم، 1400 ق، ج‏17، ص272

(وَأَنْ لَيسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى)

و اينکه براي انسان بهره‌اي جز سعي و کوشش او نيست.

سوره نجم (53): آیه39

هرکجا  کلمه ی امر آمد، مراد از امر که خلافت نیست. این جا کاملا با توجه به قبل و بعدش بحث امر جهاد را خدای عالم به عهده شما گذاشته است و لذا امیر المؤمنین (سلام الله علیه) در بیش از بیست جای نهج البلاغه خلافت به حق خودش را مطرح کرده است.

«إِنَّمَا الْأَئِمَّةُ قُوَّامُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ عُرَفَاؤُهُ عَلَى عِبَادِه‏»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص212

«آل النبي (عليه الصلاة و السلام) ‏هُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ 2- وَ لَجَأُ أَمْرِهِ 3- وَ عَيْبَةُ عِلْمِهِ 4- وَ مَوْئِلُ حُكْمِهِ 5- وَ كُهُوفُ كُتُبِهِ 6- وَ جِبَالُ دِينِهِ 7- بِهِمْ أَقَامَ انْحِنَاءَ ظَهْرِهِ 8- وَ أَذْهَبَ ارْتِعَادَ فَرَائِصِه‏ 9- لَا يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه واله وسلم) مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَحَدٌ 10- هُمْ أَسَاسُ الدِّينِ وَ 11- عِمَادُ الْيَقِين»‏

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص47  

این ها همه دلالت می کند بحث خلافت حضرت امیر در نهج البلاغه خیلی مفصل است.

«وَلَهُمْ خَصَائِصُ‏ حَقِ‏ الْوِلَايَة»

اهل بیت (علیهم السلام) خصوصیت حق ولایت به نام این ها رقم خورده است.

«وَ فِيهِمُ الْوَصِيَّةُ وَ الْوِرَاثَةُ»

وصیت پیغمبر به اهل بیت بوده وارث پیغمبر اهل بیت بودند.

«لَا يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه واله وسلم) مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَحَدٌ»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص47، خطبه 2  

 وقتی بعد از عثمان انتخاب می شود می فرماید:

«الْآنَ إِذْ رَجَعَ الْحَقُّ إِلَى أَهْلِهِ وَ نُقِلَ إِلَى مُنْتَقَلِه‏»

امر خلافت قبلا از جایگاهش در جای دیگر پریده بود الان به جای خودش برگشت.

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص47، خطبه 2

و ده ها مورد است. بعد دارد:

«وَ كَيْفَ تَعْمَهُونَ‏ وَ بَيْنَكُمْ عِتْرَةُ نَبِيِّكُمْ وَ هُمْ أَزِمَّةُ الْحَقِّ وَ أَعْلَامُ الدِّينِ وَ أَلْسِنَةُ الصِّدْقِ»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص120، خطبه 87

«أَيْنَ الَّذِينَ زَعَمُوا أَنَّهُمُ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ دُونَنَا كَذِباً وَ بَغْياً عَلَيْنَا»

بعد دارد:

«إِنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ قُرَيْشٍ غُرِسُوا فِي هَذَا الْبَطْنِ مِنْ هَاشِمٍ لَا تَصْلُحُ عَلَى سِوَاهُمْ وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاةُ مِنْ غَيْرِهِم»‏

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص201

این ها اصلا صلاحیت ندارند؛ یعنی به قدری واضح امیر المؤمنین (سلام الله علیه) در نهج البلاغه در حقانیت خلافت خود و بطلان خلافت خلفای قبل خود، سخن فرموده که جایی برای حرف نمی گذارد.

«لَقَدْ عَلِمْتُمْ أَنِّي أَحَقُّ النَّاسِ بِهَا مِنْ غَيْرِي وَ اللَّهِ لَأُسْلِمَنَّ مَا سَلِمَتْ أُمُورُ الْمُسْلِمِينَ وَ لَمْ يَكُنْ فِيهَا جَوْرٌ إِلَّا عَلَيَّ خَاصَّة»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص102، خطبه 74

«أَمَا وَ اللَّهِ لَقَدْ تَقَمَّصَهَا فُلَانٌ [ابْنُ أَبِي قُحَافَةَ] وَ إِنَّهُ لَيَعْلَمُ أَنَّ مَحَلِّي مِنْهَا مَحَلُّ الْقُطْبِ مِنَ الرَّحَى‏»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص48، خطبه 3

ده ها خطبه دیگر در نهج البلاغه است که بر حقانیت خلافت آن حضرت دلالت می کند.

«لَنَا حَقٌّ فَإِنْ أُعْطِينَاهُ وَ إِلَّا رَكِبْنَا أَعْجَازَ الْإِبِلِ وَ إِنْ طَالَ السُّرَى‏»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص472

«فَيَا عَجَباً وَ مَا لِيَ لَا أَعْجَبُ مِنْ خَطَإِ هَذِهِ الْفِرَقِ عَلَى اخْتِلَافِ حُجَجِهَا فِي دِينِهَا لَا يَقْتَصُّونَ أَثَرَ نَبِيٍّ وَ لَا يَقْتَدُونَ بِعَمَلِ وَصِي‏»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص121، و من خطبة له (علیه السلام) و فيها بيان للأسباب التي تهلك الناس‏

«فَوَاللَّهِ مَا زِلْتُ مَدْفُوعاً عَنْ حَقِّي مُسْتَأْثَراً عَلَيَّ مُنْذُ قَبَضَ اللَّهُ نَبِيَّهُ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْه واله وسلم) ‏»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص53، و من كلام له (علیه السلام) لما أشير عليه بألا يتبع طلحة و الزبير و لا يرصد لهما القتال و فيه يبين عن صفته بأنه عليه السلام لا يخدع‏

بعد:

«أَجْمَعُوا عَلَى مُنَازَعَتِي أَمْراً هُوَ لِي‏»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص246، الاستنصار على قريش

الی ما شاء الله نزدیک بیست تا سی تا از این فرمایشات وجود دارد.

«قَدْ أَجْمَعُوا عَلَى حَرْبِي كَإِجْمَاعِهِمْ عَلَى حَرْبِ رَسُولِ اللَّهِ ص قَبْلِي فَجَزَتْ قُرَيْشاً عَنِّي الْجَوَازِي فَقَدْ قَطَعُوا رَحِمِي وَ سَلَبُونِي سُلْطَانَ ابْنِ أُمِّي‏‏»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص 409، نامه 36

به قدری امیر المؤمنین در نهج البلاغه هم در رابطه با خلافت خودش دارد و هم در رابطه با این که از آن ها انتقاد می کند. همان عبارتی که در خطبه 150 است.

«حَتَّى إِذَا قَبَضَ اللَّهُ رَسُولَهُ رَجَعَ قَوْمٌ عَلَى الْأَعْقَابِ وَ ذَهَلُوا فِي السَّكْرَةِ عَلَى سُنَّةٍ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص 209، خطبه 150

دیگر از این واضح تر!

«فَإِنَّ هَذَا الدِّينَ قَدْ كَانَ أَسِيراً فِي أَيْدِي الْأَشْرَار»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص 435، نامه 53

در نامه 53 امیر المؤمنین به مالک اشتر است. این ها چیزی نیست که ما بخواهیم نادیده بگیریم. در بعضی از موارد هم است برای الزام خصم امیر المؤمنین (سلام الله علیه) مثلا به معاویه می نویسد:

«بَايَعَنِي الْقَوْمُ الَّذِينَ بَايَعُوا أَبَا بَكْرٍ وَ عُمَرَ وَ عُثْمَانَ عَلَى مَا بَايَعُوهُم‏»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص366 نامه 6 (و من كتاب له (علیه السلام) إلى معاوية

تعبیرشان این است که خوارزمی می گوید:

« كتب أمير المؤمنين علي بن أبي طالب عليه السلام قبل نهضته إلى صفين إلى معاوية لأخذ الحجة عليه»

المناقب؛ تأليف: الموفق بن أحمد البكري المكي الحنفي الخوارزمي؛ تحقيق: فضيلة الشيخ مالك المحمودي - مؤسسة سيد الشهداء ( ع )، طبع ونشر: مؤسسة النشر الإسلامي، الطبعة: الثانية، ص 202

از باب الزام خصم امیر المؤمنین مطرح می کند. خیلی جالب است عبارتی که وهابی ها مخصوصا این طیف قرآنیون خذلهم الله تعالی دارند. من دیدم سید مصطفی طباطبایی خبیث ناصبی آمده به این خطبه استدلال کرده که خود علی می گوید اگر خلیفه ای از دنیا رفت مردم باید جمع بشوند خلیفه معین کنند قبل از آن که آن خلیفه قبلی را دفن کرده باشند.

«بَعْدَ مَا يَمُوتُ إِمَامُهُمْ ... أَنْ لَا يَعْمَلُوا عَمَلًا ... قَبْلَ أَنْ يَخْتَارُوا لِأَنْفُسِهِمْ إِمَاماً»

ولی این خبیث ها می آیند اول روایت را می گیرند ذیل روایت را سانسور می کنند! الان شما ببینید:

«وَ الْوَاجِبُ فِي حُكْمِ اللَّهِ وَ حُكْمِ الْإِسْلَامِ عَلَى الْمُسْلِمِينَ بَعْدَ مَا يَمُوتُ إِمَامُهُمْ أَوْ يُقْتَلُ ضَالًّا كَانَ أَوْ مُهْتَدِياً مَظْلُوماً كَانَ أَوْ ظَالِماً حَلَالَ الدَّمِ أَوْ حَرَامَ الدَّمِ أَنْ لَا يَعْمَلُوا عَمَلًا وَ لَا يُحْدِثُوا حَدَثاً وَ لَا يُقَدِّمُوا يَداً وَ لَا رِجْلًا وَ لَا يَبْدَءُوا بِشَيْ‏ءٍ قَبْلَ أَنْ يَخْتَارُوا لِأَنْفُسِهِمْ إِمَاما»

بعد دارد:

«فَإِنْ كَانَ إِمَامُهُمْ قُتِلَ مَظْلُوماً حَكَمَ لِأَوْلِيَائِهِ بِدَمِهِ وَ إِنْ كَانَ قُتِلَ ظَالِماً نَظَرَ كَيْفَ الْحُكْمُ فِي ذَلِكَ هَذَا أَوَّلُ مَا يَنْبَغِي أَنْ يَفْعَلُوهُ أَنْ يَخْتَارُوا إِمَاماً يَجْمَعُ أَمْرَهُم‏»

بعد حضرت می گوید:

«فَإِنْ كَانَ اللَّهُ جَلَّ اسْمُهُ جَعَلَ الِاخْتِيَارَ إِلَى الْأُمَّة»

دقت کنید خیلی ظریف است. این خبیث ها در شبکه های ماهواره ای هم مرتب قسمت اول را می آورند و قسمت دوم را حذف می کنند. امیر المؤمنین فرمود:

«فَإِنْ كَانَ اللَّهُ جَلَّ اسْمُهُ جَعَلَ الِاخْتِيَارَ إِلَى الْأُمَّة»

اگر خدا انتخاب امام را به امت واگذار کرده:

«وَ هُمُ الَّذِينَ يَخْتَارُونَ وَ يَنْظُرُونَ لِأَنْفُسِهِمْ وَ اخْتِيَارُهُمْ لِأَنْفُسِهِمْ وَ نَظَرُهُمْ لَهَا خَيْرٌ لَهُمْ مِنِ اخْتِيَارِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ... وَ إِنْ كَانَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ هُوَ الَّذِي يَخْتَار»

...اگر بنا است امام را خدا انتخاب کند

 «لَهُ الْخِيَرَةَ فَقَدِ اخْتَارَنِي لِلْأُمَّةِ»

خدا من را برای امت انتخاب کرده

«وَ اسْتَخْلَفَنِي عَلَيْهِمْ»

خداوند عالم من را خلیفه برای مردم قرار داده

 «وَ أَمَرَهُمْ بِطَاعَتِي وَ نُصْرَتِي فِي كِتَابِهِ الْمُنْزَلِ وَ سُنَّةِ نَبِيِّهِ (صلی الله علیه واله وسلم)»

كتاب سليم بن قيس الهلالي، محقق / مصحح: انصارى زنجانى خوئينى، محمد؛ ناشر: الهادى‏؛ ج‏2، ص 752

ببینید امیر المؤمنین خیلی واضح می فرماید: اگر بحث انتخابات است مردم بنا است انتخاب کنند بله جامعه بدون امام نمی شود بماند و اگر بنا است خدا انتخاب کند خدا من را انتخاب کرده و من را امام قرار داده تمام شما موظف هستید از من تبعیت کنید. این خبیث ها ذیلش را نمی آورند.

حتی دیدم که برقعی در کتاب «تضاد مفاتیح با قرآن» ایشان در آن جا می گوید فاضل ارجمند! دوست با ارزش ما! آقای مصطفی طباطبائی! به این روایت استدلال کرده بر این که انتخابات از دیدگاه علی (سلام الله علیه) به عهده مردم است.

من این عبارت را دیدم مبهوت ماندم این چه است؟ با این که کامپیوتر و این ها دست مان است چون فارسی اش را آ‌ورده بود عربی نیاورده بود من شاید حدود 4- 5 ساعت گشتم این فارسی را تبدیل به عربی کردم جستجو کردم. دیدم عبارتی است که سلیم ابن قیس آورده و ذیلش هم این است.

 ولی این آقایان خباثت و دشمنی با اهل بیت علیهم السلام دارند به قول آیت الله سبحانی می گویند: شکی در ناصبی بودن مصطفی طباطبائی ندارم، کاملاً واضح و روشن است که این ها صداقت در گفتار ندارند، صداقت در انتخاب کلام امیر المؤمنین ندارند.

 یک عده ای همج رعاع آن جا پای صحبت های این آقا می روند پای درس تفسیر این آقا مثل گاو و گوسفند هر چه این آقا علیه مکتب تشیع می گوید می گویند حتماً همین طوری است! نسبت به عقائد شیعی شان متزلزل می شوند.

یک نفر در جلسه اش بلند می شود اعتراض می کند طرفدارهایش می ریزند سر و صورتش را می شکنند، یکی از دوستان مان در یکی از همین جلسات همین حرف ها را زد بلند شد گفت شما این حرفی که داری می زنی این اول خطبه است ذیلش این است، ریختند بنده خدا را زدند دستش و پهلویش را شکستند از جلسه بیرون انداختند منطق این ها این است.

 باید این مطالب برای عموم مردم گفته شود تا این ها رسوا بشوند.

پرسش:

محل درسش کجا هست؟

پاسخ:

تهران در منزل خودش درس دارد.

پرسش:

همان جا که نماز جمعه داشت همان است؟

پاسخ:

نماز جمعه داشت نماز جمعه اش را آقای مرتضوی _که خدا ان شاء الله حفظش کند_ به هم زد. الان با 4- 5 نفر در منزلش نماز جمعه می خواند، جلساتش ظاهراً خانه دامادش یا کسی دیگری هست که زیر زمینی هست شب های سه شنبه جلسات دارد و شبکه های کلمه، وصال، من و تو حتی بی بی سی مرتب بحث هایش را پخش می کنند. به قولی از این جا گمان بردند که این آقا چه هست.

 ولی یک مقدار گلایه ام از رفقای خودمان است، جمعیت کفر از پریشانی ماست، ما اگر در فضای مجازی خوب این ها را نقد کنیم و مطالب نادرست شان را مطرح بکنیم دیگر آیا این ها جرأت می کنند که همچنین حرف های باطلی را مطرح کنند؟

من سال 92، سه ساعت و نیم با ایشان مناظره داشتم موضوع مناظره ما هم حضرت مهدی (ارواحنا فداء فداه) بود.

ما هم تلاش کردیم خیلی محترمانه و مؤدبانه با او صحبت کنیم، از او سوال کردم 11 تا دست خط از شما است نسبت به حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) رکیک ترین عبارت را به کار بردی این چه است؟ گفت این ها مال قبل از انقلاب بود !

گفتم آقای طباطبائی ! مرتد ملی، قبل از انقلاب و بعد از انقلاب هم دارد؟! آخرش گفت ما دلیلی بر اینکه امام زمان متولد شده نداریم. من تمام علمای اهل سنت را نزدیک به 160- 170 نفر آوردم گفت این ها را از شیعه نقل کردند.

 گفتم بفرمایید ذهبی، ابن خلّکان دارد کجا دارد از شیعه نقل کرده؟ خودشان دارند نقل می کنند. آیا یک اشاره ای دارد که شیعه نقل کرده؟ !

در آخر گفت تمام ولادت حضرت مهدی بر می گردد به یک خانمی به نام حکیمه خاتون آن هم معلوم نیست ثقه است یا ثقه نیست؟ گفتم  آیا وقتی شما به دنیا آمدی 50 تا مرد آن جا آمده بودند مامانت داشت تو را می زایید آن جا شاهد بودند؟! وقتی یک کسی به دنیا می آید یک قابله ای است و دو سه تا خانم آن جا می آید 10 تا 50 تا مرد آن جا نمی آید.

نزدیک به سه ماه جلساتش را تعطیل کرد گفت من اشتباه کردم با فلانی مناظره کردم، اشتباه دوم من این بود که در رابطه با حضرت مهدی مناظره کردم و این ها دست شان خیلی پر بود، ای کاش در علوم قرآنی مناظره می کردم که این ها دست شان خالی است.

 گفتم مسئله ای نیست ما حاضر هستیم در علوم قرآنی هم بیایید با هم مناظره کنیم.

در هر صورت ...

نمی دانیم چه کار باید کرد! فقط ما باید به این فکر باشیم که فردای قیامت در محکمه عدل الهی کسی که ما را محاکمه می کند شخص آقا ولی عصر (ارواحنا فداه) است و او هم مو را از ماست بیرون می کشد. شما هزار تا غیبت کرده باشید دروغ گفته باشید، (نستجیر بالله) زنا کرده باشید کارهای دیگر کرده باشید خیلی بی پرده بگویم شاید این ها بیایند شفاعت کنند خدا از سر تقصیرات مان بگذرد.

ولی در امر امامت، اگر کوتاهی کرده باشیم بنده که یقین دارم کوچک ترین اغماضی حضرت ولی عصر نخواهد کرد؛ چون امامت ناموس اهل بیت است، نسبت به ناموس شان غیور هستند و خیلی در این زمینه حساسیت به خرج می دهند.

آغاز بحث...

یکی از مسائلی که خیلی جالب است که این آقایان می گویند خروج در برابر حاکم ظالم خلاف شرع است.

«وَسَيَقُومُ فِيهِمْ رِجَالٌ»

بعد از من، ائمه ای می آیند، قلوب آنان  قلوب شیاطین است که در قالب بدن انسان است.

«قُلُوبُهُمْ قُلُوبُ الشَّيَاطِينِ في جُثْمَانِ إِنْسٍ»

شما وظیفه تان تبعیت است.

«وَإِنْ ضُرِبَ ظَهْرُكَ وَأُخِذَ مَالُكَ فَاسْمَعْ وَأَطِعْ»

صحيح مسلم؛ اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسين القشيري النيسابوري الوفاة: 261، دار النشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ج3، ص1476، ح1847

یا تعبیری که دارند:

«وإن أمرك بأمر ينقص دينك»

اگر حاکم دین تو را هم به خطر انداخت.

 چه کار کن؟

«فقل طاعة مني دمي دون ديني ولا تفارق الجماعة»

السنن الواردة في الفتن وغوائلها والساعة وأشراطها؛ اسم المؤلف: أبو عمرو عثمان بن سعيد المقرئ الداني الوفاة: 444، دار النشر: دار العاصمة - الرياض - 1416، الطبعة: الأولى، تحقيق: د. ضاء الله بن محمد إدريس المباركفوري، ج2، ص402- 403، ح143

از آن طرف تعابیری دارند هم شیعه نقل کرده هم سنی نقل کرده خیلی جالب است عزیزان داشته باشند از نکات خیلی ظریف است. یعنی از آن هایی است که جزء مطالب ضربه فنی است که می آید تمام بساط این ها را به باد می دهد.

 مرحوم شیخ مفید کتابی به نام «الکافِئَه فی ابطال التوبةِ الخاطئَة» دارد.

«قال رجل لعائشة يا أم المؤمنين لم خرجت على علي»

چرا در برابر علی خروج کردی قیام کردی؟

این ها در جامعه شنیده بودند که برابر حاکم ولو ظالم هم باشد کسی حق قیام ندارد. ببینید این خانم چه فرمایشی دارد؟

«قالت له أبوك لم تزوج بأمك»

پدرت چرا با مادرت ازدواج کرد؟

 استدلال را ببینید ! چقدر سست و بی ربط است! می گوید چرا پدرت با مادرت ازدواج کرد؟ !

« قدرا لله عز و جل»

تقدیر الهی این بوده است.

همان طوری که پدرت با مادرت ازدواج کرد مقدر الهی بود که باید با مادرت ازدواج کند من هم خدا مقدر کرده بود در برابر علی قیام بکنم ! یعنی واقعاً آدم نمی داند این جا چه بگوید؟ روایت بعدی از فضیل ابن مرزوق است و روایتش هم صد در صد صحیح است

«كانت عائشة إذا سئلت عن خروجها على أمير المؤمنين قالت كان شي‏ء قدره الله علي‏»

خدا این را مقدر کرده بود.

نام كتاب: الكافئة في إبطال توبة الخاطئة؛ نويسنده: مفيد، محمد بن محمد (تاريخ وفات مؤلف: 413 ق‏)، محقق / مصحح: زمانى نژاد، ناشر: كنگره شيخ مفيد، قم‏:1413 ق 1372 ش‏، ص39

مثل خیاّم نیشابوری می گوید:

 می خوردن من حق ز ازل می دانست/ گر می نخورم علم خدا جهل بود!

 اگر این هست دیگر تمام احکام به هم می ریزد اوامر و نواهی همه چیز به هم می ریزد

مرحوم مجلسی در کتاب «بحار الانوار» هم همین تعبیر را دارد:

«قَالَ رَجُلٌ لِعَائِشَةَ يَا أُمَّ الْمُؤْمِنِينَ لِمَ خَرَجْتِ عَلَى عَلِيٍّ قَالَتْ لَهُ أَبُوكَ لِمَ تَزَوَّجَ بِأُمِّكَ قَدَراً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.»

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج32، ص276

(منابع) اهل سنت را ببینید. انساب الأشراف بلاذری متوفای 279 یعنی معاصر امام هادی، امام عسکری (سلام الله علیهما) بوده در زمان غیبت صغریٰ هم بوده کلینی را هم درک کرده در جلد 3 با تحقیق دو تا از شخصیت های برجسته اهل سنت دکتر سهیل زکّار، دکتر ریاض زرکلی.

«عن جميع بن عمير قال: قيل لعائشة: أخرجت على علي؟»

بر علی خروج کردی؟

 

 «فقالت والله لوددت أني افتديت ذلك المسير بما عرض من شيء»

ای کاش من در مسیر نابود می شدم و به بصره نمی رسیدم و این اتفاق نمی افتاد

«ولكنه قدر»

ولی چه کار کنم تقدیر الهی این بود !

أنساب الأشراف؛ اسم المؤلف: أحمد بن يحيى بن جابر البلاذري (المتوفى : 279هـ) الوفاة: 279، دار النشر:، ج1، ص316

تقدیر الهی این نبود که من در وسط بیافتم و بمیرم و به بصره نرسم و این قضایا برای من پیش نیاید. «المحاسن والمساوی» مال بیهقی است البته بیهقی مشهور نیست این قبل از آن بیهقی مشهور بود.

«روي عن عائشة، أنها دخلت على أم سلمة بعد رجوعها من وقعة الجمل وقد كانت أم سلمة حلفت أن لا تكلمها أبداً من أجل مسيرها إلى محاربة عليّ بن أبي طالب»

ام سلمه قسم خورده بود که هرگز با عایشه به خاطر جنگ با علی حرف نزند.

«فقالت عائشة: السلام عليك يا أم المؤمنين فقالت»

ام سلمه گفت:

«يا حائط»

ای دیوار

«ألم أنهك ؟ ألم أقل لك؟ قالت عائشة: فإني أستغفر الله وأتوب إليه. كلميني يا أمر المؤمنين قالت»

دوباره ام سلمه گفت:

« يا حائط ألم أقل لك؟ ألم أنهك؟ فلم تكلمها حتى ماتت»

ام سلمه تا آخر عمر با عایشه جمله ای حرف نزد.

«وقامت عائشة وهي تبكي وتقول: وا أسفاه على ما فرط مني»

بعد:

«قيل: وسئلت عائشة عن أمير المؤمنين عليّ بن أبي طالب، رضي الله عنه، فقالت: وما عسيت أن أقول فيه»

...درباره علی چه بگویم؟

«وهو أحب الناس إلى رسول الله، صلى الله عليه وسلم لقد رأيت رسول الله، صلى الله عليه وسلم، قد جمع شملته على عليّ وفاطمة والحسن والحسين»

عبایش را برای این 4 بزرگوار پهن کرد .

«وقال: هؤلاء أهل بيتي اللهم أذهب عنهم الرجس وطهرهم تطهيراً. قيل لها: فكيف سرت إليه؟»

این همه می گویی آیه تطهیر درباره علی و زهرا و حسنین وارد شده چطور (به جنگ حضرت علی) رفتی؟

«قالت: أنا نادمة وكان ذلك قدراً مقدوراً»

تقدیر الهی این بود ! من نتوانستم جلوی تقدیر الهی را بگیرم.

المحاسن والمساوئ؛ اسم المؤلف: إبراهيم بن محمد البيهقي الوفاة: بعد 320هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية  - بيروت/ لبنان - 1420هـ - 1999م، الطبعة: الأولى، تحقيق: عدنان علي، ج1، ص222 و 223

اگر این باشد تمام کسانی که دارند گناه می کنند می گویند: تقدیر الهی بود گناه کنیم! شمر هم می گوید مقدر این بود که من امام حسین را بکشم من می خواستم نکشم، یزید هم می گوید من نمی خواستم امام حسین را بکشم، ولی تقدیر الهی این بود !

آیا واقعاً این توجیه قابل قبول است؟

 یا آن هایی که عثمان را کشتند این همه فحش می دهند اراذل، اوباش، چه و چه ... آن ها هم می گویند این تقدیر الهی بود که ما برویم عثمان را بکشیم !

ابو لؤلؤ هم بگوید من نمی خواستم عمر را ترور کنم «وكان ذلك قدراً مقدوراً»؛ آیا از ما این را می پذیرید؟ ! یک بام و دو هوا نمی شود حرف زد، انسان باید یک حرفی بزند که مرغ پخته به ریش او نخندد!

پرسش:

در مورد ابوبکر هم در کتاب های اهل سنت اشاره به کشته شدنش شده یا نه؟

پاسخ:

آقایان می گویند کشته شده و صراحت هم دارند که ابوبکر:

 «قُتلَ مسموماً»

اهل سنت اتفاق نظر دارند این که چه کسی مسمومش کرده این در پرده پنهان است ان شاء الله حضرت ولی عصر آمد پرده را بالا می زند.

در لسان المیزان ابن حجر عسقلانی، در جلد 5 باز ایشان هم همین را دارد:

«من كان أحب إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم قالت علي بن أبي طالب»

محبوب ترین فرد نسبت به پیغمبر چه کسی است؟ گفتند علی!

«قلت أيش كان سبب خروجك اليه»

«إیش» یعنی چرا؟ علت این که خروج کردی چه است؟

«قالت لم تزوج أبوك أمك»؟!

چرا مادرت با پدرت ازدواج کرد؟

«قلت ذاك من قدر الله قالت وذاك من قدر الله»

لسان الميزان؛ اسم المؤلف: أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي الوفاة: 852، دار النشر: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - بيروت - 1406 - 1986، الطبعة: الثالثة، تحقيق: دائرة المعرف النظامية – الهند، ج5، ص154

اگر خودم این روایت ها را با چشمم ندیده بودم اگر به من می گفتند می گفتم این دروغ است؛ یعنی به قدری بی مغز است کسی که که الفبای اسلام را فهمیده باشد، یا یک جو عقل و وجدان داشته باشد همچنین حرفی نمی زند.

 اگر بنا بر این باشد تمام آیات امر و نهی الهی را باید دور بریزیم تمام کسانی که گناه می کنند می گویند:

«وكان ذلك قدراً مقدوراً»

المحاسن والمساوئ؛ اسم المؤلف: إبراهيم بن محمد البيهقي الوفاة: بعد 320هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية  - بيروت/ لبنان - 1420هـ - 1999م، الطبعة: الأولى، تحقيق: عدنان علي، ج1، ص222 و 223

این که گویی این کنم یا آن کنم/ این دلیل اختیار است این صنم!

 الان خدای عالم درست است «لا حول ولا قوة الا بالله» لاشک ولا ریب فیه ولی به تعبیر شهید مطهری خدای عالم با آن که همه چیز دست اوست

«لا مؤثر في الوجود إلّا الله»

آمده برای ما به اندازه یک نقطه سر سوزن اختیار داده تا فردای قیامت صالحین از طالحین جدا بشوند یک ذره اختیار به ما داده ولی از آن اختیار، اگر حُسن استفاده کردیم:

(لَنَهْدِينَّهُمْ سُبُلَنَا)

قطعا به راه‌هاي خود، هدايتشان خواهيم کرد.

سوره عنکبوت (29): آیه 69

سوء استفاده کردیم:

(إِنَّ اللَّهَ يضِلُّ مَنْ يشَاءُ)

«خداوند هر کس را بخواهد گمراه می کند.

سوره رعد (13): آیه 27

(أُولَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ)

آنها کسانی هستند که (بر اثر فزونی گناه،) خدا بر قلب و گوش و چشمان شان مهر نهاده؛ (به همين دليل نمی ‌فهمند،) و غافلان واقعی همانها هستند!

سوره نحل (16):‌ آیه 108

یعنی ابتدای امر:

(إِنَّا هَدَينَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا)

ما راه را به او نشان داديم، خواه شاکر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس!

سوره انسان (76): ‌آیه 3

یک سر سوزن خدا به ما اختیار داده گمراه هم که می شویم این گمراهی به امر الهی است. با توجه به انتخاب سوءمان آمدیم این راه را انتخاب کردیم، اگر چنان چه رفتیم به مراحل بالا رسیدیم این هم به اختیار خودمان بوده است.

 لذا ما باید روی این قضایا خیلی دقت کنیم، در کتاب های اهل سنت تناقضات زیادی وجود دارد، مخصوصاً‌ در صحیح بخاری و صحیح مسلم من از دوستانی که دارند رساله سطح 3 یا سطح 4 می نویسند یک خواهشی دارم یکی از موضوعاتی که کم کار شده تناقضات صحیحین است. یعنی من ندیدم کسی در این زمینه کار کرده باشد.

ما دیگر صحاح سته را کار نداریم خود باید صحیحین را کسی از اول تا آخر به خوبی و با دقت مطالعه کند مثل کلاس اول دبستان تمام تناقضاتی که در این صحیحین است در بیاورد، اگر از دوستان کسی کار کرده به ما خبر بدهند که خیلی ضروری است، یعنی باید روی این صحیحین هر چه بتوانیم مانور بدهیم

«لن تعرف الحق حتی تعرف الباطل؛ تعرف الاشیاء باضدادها»

ما تا معاویه را خوب نشناسیم، نمی توانیم درباره علی سخن بگوییم. یزید را خوب نشناسیم در رابطه با امام حسین نمی توانیم قضاوت کنیم باید این دو تا کنار هم باشد.

(هَلْ يسْتَوِي الَّذِينَ يعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يعْلَمُونَ)

آيا کساني که مي‌دانند با کساني که نمي‌دانند يکسانند؟!

سوره زمر (39): آیه 9

کلمه (هَلْ يسْتَوِي) در قرآن چند جا تکرار شده می گوید بیایید مقایسه کنید. در این بحث ها آقایان دقت کنند.

والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته





Share
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
* کد امنیتی:
  

آخرین مطالب
پربحث ترین ها
پربازدیدترین ها